Korte ilkdedeelingei). Een noodkreet oS de stomboeknummers 90.000 en hooger. Het bovenstaande neerschrijvende, geloof ik, dat menig colega ook in de rimboe gezeten, waar men den fuselier veel beter leert kennen dan in eenig garnizoen op Java, wel zal instemmen met mijn noodkreet. Wat 't gehalte van de Javaansche fuseliers betreft, is ons leger in de laatste paar jaar geweldig achteruit gegaan. Bij mij is langzamerhand geheel de lust eruit gegaan om 't bevel te voeren over zoo'n zoodje militairen. Militairen? neen, 't zijn geen militairen, al loopen ze in uniform. Men neemt in den laatsten tijd maar aan en ik voor mij zou wel eens willen weten, hoeveel ontslagen boeven en ander gespuis er tegenwoordig onder onze jongste lichtingen Javanen rondloopen. Wat men vroeger van onze Europeesche kolonialen zei, kan men nu ook zeggen van de Javaansche militairen der laatste 4 jaren. In de Inlandsche maatschappij mislukte individuen, die ten einde raad maar teekenen om te eten te hebben. En wat 't meest merkwaardige is, als wij aanvulling ontvangen hier in de rimboe van Java, dan bestaat zoo'n contingent immer uit de nieuwste stamboeknummers. Deze nummers moeten ongetwijfeld in de controle bij de com pagnieën en veldbataljons op Java achterin staan. Wordt dan tegenwoordig, zoodra er van een compagnie militairen worden gevraagd voor aanvulling buiten, de Controle van achteren naar voren opgeslagen, om zoodoende dat jonge gespuis zoo spoe dig mogelijk weer kwijt te zijn? Ik heb dien indruk gekregen, want aanvulling van militairen met stamboek-No. 70.000 tot 80.000 heb ik ,de Iaatstepaar jaar niet meer gezien. Militairen, pas uit militaire detentie meestal wegens desertie dan wel diefstal daartoe veroordeeld ontslagen, worden tegen woordig onmiddellijk naar buiten gestuurd, in plaats hen eerst een jaar of twee weer in 't militaire gareel te laten loopen, om hun de noodige, hun ontbrekende militaire eigenschappen aan te laten leeren. Er zijn hier fuseliers aangekomen, die na hun depotopleiding nog geen jaar bij een Veldbataljon hadden gediend. Dit is beslist veel en veel te kort, vooral daarbij in aanmerking genomen, dat door 't groote gebrek aan officieren zoowel als onderofficieren bij de veldbataljons de eindopleiding van een fuselier aldaar aller treurigst moet zijn. 141

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1920 | | pagina 43