e. Optische seinen. Men moet hierbij onderscheid maken tusschen het optisch overseinen van lange berichten en het overbrengen van een afgesproken lichtsein. Bij het eerste is het seinen met vlaggen op den achtergrond geraakt wegens het moeilijke zicht en vooral omdat de seiner, die het dichtst bij den vijand is, zich te veel moet blootgeven om te seinen, wat vaak de aandacht van den vijand trekt. Het is ver vangen door het seinen met electrische seintoestellen, die door accumulatoren gevoed worden. Het licht wordt door een spiegel gereflecteerd en het seinen geschiedt op dezelfde wijze als met onze seinlampen. De afstanden zijn 's nachts het dubbele van overdag. De groote seintoestellen hebben een max. seinafstand (bij dag) van 6 K M., middelbare van 4 K.M en de kleine van 800 M. In beginsel moet de verbinding van voren naar achteren ver zekerd worden; geen verbinding is echter verzekerd, indiende opnemer niet kan melden, dat het bericht ontvangen is. Daar aan den anderen knnt de seinen naar voren gevaar loopen het vuur van den vi:and tot zich te trekken, moeten deze zoo kort mogelijk worden gemaakt of worden vervangen door seinpatronen, aangevende „begrepen" of „herhalen". De lichtseinen moeten liefst tegen een donkeren achtergrond worden afgegeven. Door het blootstellen van de spiegels aan zonnestralen gelijken deze een vast licht en wordt het lezen der seinen verhinderd. De schaduw moet dus worden opgezocht of het toestel bedekt worden door een scherm. Ook voor de voorste linie leent het zicht, daar het desnoods liggend bediend kan worden. De lichtseinen met vuurwerk, hetzij deze met een pistool of door een specialen signaalwerper worden weggeslingerd, zijn natuurlijk slechts bestemd voor enkele korte en van te voren overeengekomen seinen. Vooral werden zij in den oorlog ge bruikt om spervuur aan te vragen, daar zij door hun zichtbaarheid een directe verbinding kunnen vormen tusschen de voorste lijn en de artillerie Is dit niet het geval, dan moeten tusschenposten worden uitgezocht, die de seinen kunnen overnemen. Om ongemotiveerd alarm en munitieverspilling te voorkomen, moet pertinent zijn voorgeschreven, wie deze seinen mag gebrui ken. Men heeft roode, witte, gele en groene lichtsignalen; de groene en witte zijn lastig van elkaar te onderscheiden;, de roode zijn het beste zichbaar en moeten de belangrijkste seinen gebruikt worden De code moet zoo eenvoudig mo- 252

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1920 | | pagina 40