De eerste categorie is uiteraard veel eenvoudiger tot stand te brengen, dan de laatste. Voor het bereiken van het aanvalsdoel zijn bepaalde vuurpijlen als aangewezen; indien deze in voldoende getale worden afgeschoten, moeten ze gezien worden. Het aangeven van de door de infanterie bereikte linie is moei lijker. Van onberekenbaar voordeel is in dezen het vliegtuig, dat behalve in bedekt terrein, de infanterie van nabij kan gaan opne men en dat juist de horizontaal uitgelegde seinschijven of doeken, die het gemakkelijkst onder vuur worden uitgelegd en geen opzien baren, het beste ziet. Beschikt men niet over vliegtuigen, dan kan door Bengaalsche vuurpotten de linie vrij gced worden aangegeven. Wel ziet de vijand deze ook, maar als men de plaats van de linie aangeeft, omdat deze door vuur wordt opgehouden - en dit zullen meestal 'een of meer flankeerende mitrailleurs zijn - dan zijn deze, blijkens het behaalde resultaat, voldoende ingeschoten om geen nadere aanduiding door lichtseinen te behoeven. Het sein voor de verlegging van het artillerievuur vóór den storm aanval moet snel worden overgebracht; er is teen geval, waarin spoed zoo op den voorgrond staat. Immers, de impuls tot den storm komt plotseling en onverwachts. De taktiek leert, dat het de physieke re agens is op de moreele overtuiging van het overwicht, dat men door het steeds meer naderen van het doel meent te bezitten. Het moment is dus niet van te voren te bepalen; merkt een der commandanten in de voorste linie, dat aandrang naar voien sterk genoeg is om den storm te wagen, dan moet hij alvorens hiertoe het initiatief te nemen, het sein geven aan de artillerie om het vuur te verleggen. Dit sein moet van dien aard zijn, dat het terstond door de batterij- commandanten of hun waarnemers gezien kan worden. Aan dezen eisch voldoet alleen de vuurpijl, die bovendien gemakkelijk lig gend kan worden afgeschoten. Voor dit belangrijk sein moet de best zichtbare soort vuurpijl gekozen worden, terwijl het signaal moet worden overgenomen, want slechts bij een groot aantal pijlen kan men de zekerheid aannemen, dat ze achter gezien moeten worden. Nadeelen van dit systeem zijn: 1. Men waarschuwt den vijand, die op den duur zal begrijpen, wat er gaat gebeuren. 2. De vijand kan het signaal nabootsen, om een oogenbhk verlich ting van het vuur te verkrijgen. Tegen het eerste is weinig te doen; men heeft er dezen oorlog zonder veel succes tegen gestreden, daar bij herhaalde verandering van sein, er kans op verwarring ontstaat. Daarbij moet men in 262

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1920 | | pagina 48