Overwegende dan ook, dat klager in zijn klacht geheel en al
ongegrond behoort verklaard te worden en straf en strafreden dien
tengevolge gehandhaafd dienen te blijven
Overwegende toch, dat naar 's Krijgsraads oordeel de opgelegde
straf van plaatsing in de 2e klas van militaire discipline, gelet op
artikel 31 van het Reglement op de krijgstucht, alleszins juist geacht
moet worden te zijn, wijt klagers strafboek een reeks van zelfde
aanmerkelijke overtredingen vormende, een verzwaring van de straf
maat telkenmale valt aan te toonen
Overwegende voorts, dat de Krijgsraad van oordeel is, dat kla
gers gedane klacht dermate en lichtvaardig is ingebracht, dat zij
aan verregaande oneerbiedigheid moet worden toegeschreven, te
meer waar klager voor den krijgsraad op 21 Februari 1920 ter zake
zullende verschijnen, andermaal gedrost bleek te zijn, gelijk door
klager zeiven ter zitting wordt toegegeven en door strafoplegger
vd is meegedeeld in overeenstemming daarmee;
Overwegende, dat thans de vraag rijst, of de krijgsraad een der
gelijk oordeel in de door hem te nemen beschikking mag uitspreken
en ter zake ingevolge de Wet te straffen
Overwegende, dat in de geldende wetgeving neergelegd in S. 1919
No: 11 en in werking getreden ingevolge S. 1919 No 174oplMei
1919 in tegenstelling met de op dien datum vervangen, vervat in
S. 1874 No: 28, van een dergelijke te nemen beslissing zwijgt;
Overwegende echter, dat de thans geldende wetgeving een trouwe
copie vormt van die vervat in de artikelen 6188 van de Wet op
ue Krijgstucht, afgekondigd in het Nederlandsche Staatsblad 1903
No. 112, waarin evenmin van een dergelijke beslissing sprake is;
Overwegende echter, dat, de geschiedenis van het onstaan van
vd. Wet nagaande, blijkt, dat oorspronkelijk in artikel 71 een der
gelijke bevoegdheid aan den Krijgsraad uitdrukkelijk was verleend;
Overwegende voorts, dat gezegde artikel bij de behandeling in
de Tweede Kamer op 4 Juni 1903 door de Regeering teruggenomen,
gelijk bi] monde van den Regeeringscommissaris Prof Mr. van der
Hoeven van de Regeeringstafel werd gezegd, omdat alles wat daarin
staat volkomen waar is, „al vervalt het artikel, het behoeft niet af
zonderlijk bepaald te worden, wanneer een mindere onredelijk of
oneerbiedig tegenover zijn meerdere klaagt, dan is dat een krijgs-
tuchtelijk verhrijp en dit behoeft niet in dit artikel uitdrukkelijk ge
zegd te worden" (van der Hoeven. Militair Straf-en Tuchtrecht
deel 111 blz. 540);
471
