Revue militaire générale, Nos. 1 en 2, Jan. en Febr. 1920.
Uit bovengenoemde nummers noemen wij een artikel over „Le
röle de Belfort en 1914", „Stratégie et opérations dans l'Est" en
„Reconnaissance en monoplane."
Les Archives de la grande guerre, No. 10 (Dec. 1919).
Dit nummer bevat onder het motto: „l'histoire s' écrit avec des
documents officiels et s'anime avec les récits des témoins," louter
rapporten en verhalen van medestrijders, die uiterst interessant zijn
om te lezen, doch zich minder leenen voor eene bespreking. De
lezing ervan zij aanbevolen, omdat zij de gelegenheid verschaft
zich een beeld te vormen van de modernen oorlogniet
alleen op tactisch en strategisch gebied.
United Service Magazine, Januari 1920.
In een artikel „Five fleets one navy" betoogt de schrijver de
noodzakelijkheid eenheid te brengen in de Britsche vloot en
die der Dominions Canada, Australië en Nieuw-Zeeland. Wij den
ken daarbij aan het betoog der Staatscommissie van 1912 en zien tot
ons genoegen, dat ook deze schrijver van meening is, dat,, a fleet
to be effective must be trained together constantly and under one
command in peace as well as in war. Furthermore the „traditional
role of the British navy has been to concentrate its forces (1) as
much as possible on the outbreak, of war, if not before (1)
En dat waar Groot-Brittanje. meester ter zee zijnde, zijn vloot kan
concentreeren, terwijl de commissie van 1912 van een vlootje van
8 of 9 schepen opzettelijk de groote helft een halven aardbol van
het hoofdoperatieterrein wenschte te stationeeren, waar de moge
lijkheid tot tijdige vereeniging dier macht uitgesloten moet worden
geacht.
„Causes of the German collapse" meent A. F. B. D., waren niet
alleen de fout opgezette Duitsche operatieplannen, maar vooral het
feit, dat het leger in elkaar zakte en niet geoefend was voor de
wijze van krijgvoeren, die deze oorlog heeft doen zien.
De Duitschers hebben niet veel aanpassingsvermogen en hun
strijdwijze was de bewegingsoorlog. Dan was het leger slecht uit
gerust voor loopgravenoorlog en werden de strijdmiddelen (hand
granaten, bomwerpers, enz) niet snel genoeg gemaakt.
Reeds in 1915 hadden de Duitschers gebrek aan menschen. Het
„knabbelen" van Joffre berokkende op den duur ernstige verliezen.
Nog erger het beginsel der Duitschers, dat „geen voet grond aan
den vijand mocht worden afgestaan". Verdun is daar een voor
beeld van. Evenzoo de „Abwehrschlachten" van '16 en '17, de
hardnekkige verdediging veroorzaakte ook hier geweldige niet meer
goed te maken verliezen. De latere gelaste „elastische verdediging"
werd niet altijd toegepast.
(1) Cusiveering van ons.
544
