mogelijkheid van een beslissend gevecht, weg. Het bleek, dat
Gudovius te lang had stand gehouden, want zijn terugtochtsweg
was reeds versperd. Hij beproefde toen door te breken, maar zijn
groep werd geheel uit elkaar geslagen en Gudovius zelf gewond
gevangen genomen. Een gedeelte van zyn detachement wist zich
echter te redden en bij Wintgens aan te sluiten. Zijn vivrescolonne
was echter in veiligheid.
De Moeaza-groep werd evenals Wintgens uit hare stellingen
gemanoeuvreerd door Generaal Crewe, die in drie colonnes kwam
opmarcheeren.
De Bismarckburg-groep, de 29e veldcompagnie, leverde aan
Murray slag op den Namema-berg. Zij werd echter geheel ingeslo
ten. Na een geslaagden uitval werd Eerste-Luit. Franken gedood
en vervangen door Luitenant Ott, die den 3den Juni de doorbraak
voltooide en den 20sten Juli, na veel ontberingen door schraal,
onbekend terrein in Tabora bij Generaal Wahle aankwam. Dit
kleine troepje heeft dus uitsluitend zich uit de pori-rimboe moeten
voeden.
De Tanganjika-groep levert geen stof tot opmerkingen; alleen
wilde ik er nog bijvoegen, dat bij het teruggaan van deze groep onder
zwaren Belgischen druk, Wintgens aan den spoorweg werd aan
getrokken, alwaar zij den Belgen een paar gevoelige nederlagen
toebrachten.
Hierdoor echter werd de verpleging der troepen VON Langenn-
Steinkeller belangrijk vereenvoudigd.
Ten slotte is Tabora van meet af aan de hoofdetappeplaats ge
weest voor het westen. Tabora bezat aanzienlijke inrichtingen,
werkplaatsen, reparatie-ateliers enz. Den 19den September 1916 is
Tabora door de Belgen bezet.
Ad. C. Daar Smuts 3 bataljons van de divisie van Deventer
te Kilimatinde stationeerde om de vereening van Wahle met Lettow
te beletten, koos Wahle den terugtocht naar het zuidoosten der
kolonie.
Hij splitste zijn macht in 3 colonnes, de noordelijkste onder Ma
joor VON Langenn-Steinkeller (4 compagnieën), de middelste
onder Kapt. Zingel (3 compagnieën), waarbij Generaal Wahle en
zijn staf, en de zuidelijke onder Wintgens (4 compagnieën). Al-
gemeene richting was Iringa. Voor dezen tocht moest men rekenen
op gebrek aan levensmiddelen en water.
Deze colonne moest echter voor overmacht wijken en trok terug
naar het oosten.
702
