stuitte op niet te breken weerstand (Hij marcheerde met het Vde bataljon midden achter de beide helften van het Vilde bataljon). Byron 's afdeeling werd teruggeworpen. Hij zelf kwam boven met 20 man. Om den danval te steunen, doch in werkelijheid om de verwarring te vervolledigen, zond Tighe de 130ste Baluchis tegen de hoogte op om 1.20 uur in den nacht. Doch Byron was reeds terug moeten gaan. Toen de Baluchis opmarcheerde was de maan ondergegaan en de nacht stikdonker. Men stelle dezen toestand zich eens voor den geest; hij was hopeloos. Verbinding met Freeth en Thompson waren niet te krijgen en toen de Baluchis den terugtrekkenden overste Byron ontmoetten en Gene raal Tighe de situatie begon te begrijpen, gaf hij last om ter plaatse zich in te graven en rapporteerde dit aan den Opperbevelhebber. Smuts gelastte daarop om de met zooveel opofferingen verwor ven positie te ontruimen en terug te gaan, wachtende op het ef fect van Van Deventer's verdere omtrekking (4.30 u. 's morgens van den 12denj. Terwijl deze terugtocht plaats had, bracht een patrouille het bejicht, dat de vijand Latema Reata ontruimde. Aan Duitsche zijde was n.l. het volgende gebeurd. Kraut had den Engelschen opmarsch telefonisch gemeld, ook de aanvallen, welke hij te doorstaan had. De compagnieën van Koehl hadden de Engelschen op de linkerflank aangegrepen, doch hij on dervond hierbij zoo groote terreinmoeilijkheden, dat hij niet kon omtrekken en Kraut slechts versterkte, de Engelschen onder werk zaam zwaar mitrailleurvuur houdende. De berichten van Kraut luid den gunstig. Intusschen was Stemmermann in contact gekomen met Van De venter, doch moest moest voor overmacht wijken. De bereden troe pen van Van Deventer bezetten Marangu. In verband hiermede was Lettow naar Himo teruggegaan om bevelen te geven voor een aanval op Van Deventer ivoor den 12en Maart), toen Luitenant Sternheim, commandant van de artillerie bij Kraut, telefoneerde, dat de vijand in den nacht met sterke afdeelingen in de stelling van Reata was binnengedrongen. Waarom die luitenant zulks naar het hoofdkwatier meldde en of zulks geschiedde namens Kraut, ver klaart de literatuur nog niet. Intusschen was dit bericht fataal, omdat Lettow daardoor den toestand verkeerd ging opvatten. Overste VON Lettow-Vorbeck vermeende, dat hiermede La tema Reata was genomen en dat de vijand door zou drukken naar Kahe. Om onder deze omstandigheden den aanval op Van Deventer bij Marangu door te zetten, achtte Lettow te riskant en 830

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1920 | | pagina 22