Wintgens van Lulanguru weg. Slechts zwakke posten bleven er achter. Wintgens arriveerde fn den avond van den 13den September bij Isaka. Het beslissende oogenblik voor Tabora was aangebroken. Den 13den September 1916 hadden de Duitschers de stelling bezet op den Itaka-berg, 12 K. M. ten noorden van Tabora. Kolonel Molitor, die berichten had gekregen van de moeilijk heden, welke Kolonel Olsen had te overwinnen, maakte zich los van generaal Crewe en marcheerde zoo snel mogelijk naar het zuiden. Doch door bezwaren met den transportdienst kon hij Mambali eerst den 9den September bereiken, waar hij een ver dedigende stelling innam. Waarom hij niet doorzette, terwijl hij vreesde, dat Kolonel Olsen de geheele Duitsche macht te bestrijden kreeg, moet worden verklaard door de mededeeling, dat Molitor, „avait l'intention d'y (Mambali) stationner quatre jours pour regrouper „ses forces". De marsch schijnt dus niet vlot geweest te zijn. De wegen waren ook bitter slecht. Maar den llden hoorde Molitor het zware vuur van Lulanguru, zoodat hij maar weer doormarcheerde naar itumgamhali, welke plaats den 12den werd bezet. Hier kreeg hij bericht van de Duitsche positie op de bergtopjes Itaka-Massagala, waartusschen door de weg voert naar Tabora. Kolonel Molitor was voornemen om den 14den September deze positie aan te valien en besteedde den 13den voor de noodige verkenningen. In den nacht van 13 en 14 September kreeg het de regiment bevel om tegen de Duitsche positie stelling te nemen. Het 8ste bataljon zou den aanval ondernemen tegen den noordwestelijken hoek van de Duitsche stelling, gesteund door het 9de en 10de bataljon. Inmiddels had de St. Chamond batterij een hevig vuur geopend op de Duitsche stellingen op 100 M afstand schoot zij ongeveer 600 projectielen naar den vijand (11 uur 's avonds). Het 12de bataljon (Majoor Gilly) en een gedeelte van het 13de bataljon waren aangewezen tegen front en linkerflank der Duitsche stelling. Het 11de bataljon (commandant Loken) met één batterij (kapitein Jadot) moest tegen Masagala aanvallen. Het 8ste bataljon (commandant PiROT) kwam onder dekking van de batterij (kapitein Clynans) bij de hoogten en veroverde Itaka, buitmakend 3 kanonnen van 3,7 c.M. en mitrailleurs. Om dit bezit te consolideeren gingen het 9de bataljon (commandant Hérion) en een gedeelte van het 10de bataljon (kapitein Denève) weer op den rechter Belgischen vleugel tot den aanval over. 1200

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1920 | | pagina 114