De verplegingsomstandigheden werden daarom beter. De colonne-WAHLE ging voor de Engelschen terug naar Churumba en volgde Lettow verder. Het spreekt van zelf, dat de actie der Schutztruppen in Portu- geesch Oost-Afrika geen beslissend karakter meer kon dragen; men beoogde slechts het bijeenhouden der troepen; dus het geheele doel was gericht op de verpleging, terwijl als bate medegenomen werd het zooveel mogeliik afbreuk doen aan den vijand; omgekeerd stelde het laatste Lettow in staat om het eerste te bereiken. Zoo hij de eer van zijn vaderland, van zijn troepen en van zichzelf schitterend hoog. De troep leefde absoluut van de hand in de tand; hij onderhield zich van het land door middel van verbouwing, opkoop, relais- posten, fourageerpatrouilles en opberging van het verworvene, terwijl in de vleeschvoeding voorzien werd door het slachten van paarden en ezels, het schieten van nijlpaarden en het jagen op wild, dat hier zeer talrijk was. Overigens was, behalve dat ieder officier en onderofficier deze zaak met de grootste zorgvuldigheid behandelde „der tüchtige Feldintendant, Luitenant-ter-zee b.d. Besch" de man, die ter zake alles in het werk stelde om den troep te geven, wat hem toekwam. Ten slotte behoeft niet te worden vermeld, dat de menschen bijzonder vindingrijk waren in alle richtingen; onze officieren weten van nabij maar al te goed, dat het rimboeleven practisch maakt en dat vaak primitieve vindingen in een groot inconvenient kunnen voorzien. De uitgezonden patrouilles bestreken vaak een groot rayon; weken lang, soms ruim een maand bleven zij uit. Zoo overviel Luitenant VON Scherbening de „boma" Malema en berichtte, dat daar veel gewas op het veld stond; Kapt. Müller ging met twee compagnieën naar JVlahua. Intusschen hadden de Engelschen niet stilgezeten. In de omgeving van Mtende en Lucinje waren de patrouilles op Engelschen gestuit, uit Port-Amelia werd een belang rijke macht den marsch in gestuurd en in het westen waren vijan delijke troepen tot Mahua doorgedrongen. Den llden April stootte Müller bij Koriba op een 314 compagnie sterke Engelsche afdeeling, voorzien van mitrailleurs en mijnwerpers. Müller beschikte slechts over 70 geweren, 3 mitrailleurs en 1 au tomatisch geweer. Hij wist den vijand tot den terugtocht te dwingen; hij vervolgde voorts zijn tocht naar Mahua, doch vond hier zulke sterke stellingen, dat hij die met zijn troepen niet kon nemen. Hij marcheerde terug naar Nanungu en vroeg toestemming om op de 1243

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1920 | | pagina 157