Duitsche verliezen 8 Askari's gedood, 3 Europeanen en 11 Askari's
gewond. Buit twee kanonnen van 7 cM. met 150 schoten, 7 zware
en 3 lichte mitrailleurs, een half millioen K.G. vivres, zeer veel
suiker, kledingstoffen en 350 moderne Engelsche en Portugeesche
geweren. Ondertusschen was argeloos een stoomsloep uit Quelimane
naar Namacurra gevaren met een Engelschen medicus aan boord.
Deze sloep meerde en werd overweldigd. Aan boord bevond zich
een hoeveelheid munitie van 300 lasten. De munitieaanvulling was
thans dus verzekerd. Het was echter zaak om dragers te krijgen.
Toen het bericht binnenkwam, dat van uit Quelimane tegen Na
macurra zou worden opgetreden, besloot Lettow om af te marcheeren.
Quelimane was een belangrijke havenplaats, de basis der Engelschen
en Portugeezen, het is dus begrijpelijk, dat zij zich ernstig ongerust
maakten over de bedreiging van die stad. Het was Lettow daarom
niet te doen, zooals ik boven reeds opmerkte.
Den 4den Juli vertrok Lettow met een ontzagelijke dragerkaravaan
van Namacurra en was den 5den Juli over de Likungo-rivier. Hij
marcheerde in noordoostelijke richting, moest zich ten slotte in drie
evenwijdige colonnes splitsen, omdat zijn trein te onhandelbaar en te
gevaarlijk werd voor de manoeuvreervaardigheid van den troep en
veroverde onderweg weer eenige posten met vivres. Zoo bereikte de
colonne den 14den Juli Ociva, den 18en Juli Tipa en den 22sten
Juli Namirrue.
De voorhoede onder Kapt. Müller signaleerde aan de overzijde
van de Namirrue-rivier een bezetten rotsachtigen berg; het gros
was nog bij Tipa gelegerd, omdat de achterhoede (Koehl) voortdurend
in contact was met den vijand en Lettow nog niet kon vaststellen,
wie ondersteuning zou behoeven, Müller of Koehl Toen echter
Müller de bezetting van Namirrue meldde door eene vijandelijke
afd eeling, spoedde Lettow zich naar voren en overschreed den
22sten Juli 4K.M stroom-opwaarts de Namirrue-rivier. De berg werd
door patrouilles en een paar mitrailleurs afgesloten. Weldra werd
geweervuur gehoord uit het westen. Een gevecht ontspon zich hier,
waarbij de Engelschen teruggeworpen werden. De commandant werd
met zijn staf in een ravijn gevangen genomen, verraden door zijn
hond, die begon te blaffen. Later bleek, dat vijandelijke troepen even
wijdig met Lettow hadden gemarcheerd, maar het verband tusschen
die colonnes was verloren gegaan. Zoo kwam de Luit.-Kolonel
Dickinson met een bataljon K A R's tegenover Lettow te staan.
Buit: 1 mijnen werper en 17 schoten. Thans was het zaak om den
berg onschadelijk te maken. Dit werd opgedragen aan Kapt. Müller.
1248
