Een en ander oner militairen dienst
plicht uoor Inlanders in de
Fransche koloniën.
(Ueruolg Dan blz 873).
Tunis.
BibliographicLa Tunisie, ed. off. Victor Tiquet, Campagnes
d'Afrique,.—H van Kol, Het Maghreb,—Paul Leroy-Beaulieu,L'Algéne
et la Tunisie, Louis Bertrand, L'Emeute de Tunis et le réveil de
l'Islam Ernest Daudet, La Tunisie pendant la guerre Henri
Lonn, Ce que les colonies ont fait pour ia France Illustration,
22-9 17 en 13-10-17.
Aan den Bey Si Moestafa dankt Tunis de schepping van een
nationaal leger; het was echter zijn zoon en opvolger Ahmed Bey,
die in 1837 een naar Europeesche begrippen geregeld leger organi
seerde. Dit leger werd naar Fransch model georganiseerd, waartoe
Ahmed Bey een studiereis naar Frankrijk gemaakt had, bij welke
gelegenheid hij door Louis Philippe zeer goed ontvangen was. De
Fransche voorschriften en reglementen werden in het Arabisch ver
taald, maar voor de commando's en de aanduiding der graden werd
het Turksch gebruikt.
De recruteering was zoo eenvoudig mogelijk. Officieren, naar het
binnenland gezonden, lieten de geheele manlijke bevolking voor zich
defileeren en lijfden eenvoudig de best lichamelijk geschikte jongelie
den tot een gewild aantal in.
De duur van den dienst was onbegrensdeen ingelijfde werd eerst
naar huis gezonden, als hij voor den dienst onbruikbaar geworden
was. Ahmed-Bey stond echter een afkoop toe. Ieder persoon, aan
gewezen om te worden ingelijfd, kon door een zekere som te storten,
in dienst gesteld worden bij een der beide zgn. „regimenten der gerem-
placeerden." Daar deed hij elk jaar een maand dienst tot zijne definitie
ve afvoering als ongeschikt. Deze zg. geremplaceerden maakten, daar
ze niet in mindering kwamen van de sterkte der lichtingen, een
goede reserve uit.
Het leger bestond uit 10.000 man geregelde troepen; n. 1. 7
regimenten infanterie, 2 regimenten artillerie, 1 regiment cavalerie.
1023
