Onder invloed van de wet op de Financiën van 13 April 1900,
die o. a. bepaalt, dat de koloniën in beginsel alle burgerlijke uitga
ven en die voor de gendarmerie zullen dragen, terwijl zij aan het
moederland jde militaire uitgaven op hun gebied gedaan, zuilen
terugbetalen, alsmede door de uitbreiding van de regeermgsinv oe-
den en het grondgebied, ging men in 1907 met alleen over tot de
oprichting van eene gendarmerie, maar ook tot inlijving van mili
ciens bij het leger. Volgens Hubert bestond reeds 1/3 van de leger-
sterkte van 10 000 m&n uit miliciens.
Zooals bij het hoofdstuk Algiers werd medegedeeld, gold o. a. als
een axioma, dat Senegal een onuitputtelijk soldatenreservoir vormde
waaruit men de verminderende Europeesche contingenten ad
libitum kon aanvullen. Hubert en Dussauge, die beiden West-Afrika
door eigen aanschouwing kenden, betreden deze meening evenzeer,
als de overdreven reputatie der Senegaleezen, die zij overigens
gaarne recht doen wederwaren. Allereerst hebben de verschillende
negerstammen lang niet allen dezelfde militaire waarde: die van de
Cöte d'Ivoire zijn malengers (malingres), gedecimeerd door dran-
zucht en tuberculose, de Peuhls zijn ruiters en daardoor ongeschikt
voor de infanterie; de Mossis aan den Niger zijn krachtig, maar
met een zeer begrensd verstand; de Toucouteurs zijn goed voor het
gevecht maar recalcitrant en slecht gedisciplineerd in het garnizoen
van de Bambara's, die het beste soldatenmateriaal leverden is het
voorraad uitgeput. Hoewel de afgevaardigde Hubert den toestand
minder donker inziet dan de kapitein Dussauge, voorziet ook hij
het oogenblik, dat conscriptie zal moeten toegepast worden om te
voorzien in de begoeften van het Leger, niet meer voldoende gevoed
door het „engagement volontaire." Als dan ook in een kor tijdsver
loop troepen moeten geleverd worden voor Mauritanië, de Ivoorkust
en de Congo tot het dempen van plaatselijke onlusten, kunnen de
militaire autoriteiten slechts in de aanvrage voorzien door desorga
nisatie der bestaande korpsen. Het le regiment Senegaleezen wordt
dientengevolge versnipperd van Port Etienne tot aan het Tchadmeer,
het garnizoen van Dakar tot 2 compagnieën geemployeerden en
malengers verminderd.
Als daarna Marokko troepen vraagt, is men verplicht alles, wat
zich aanmeldt te engageeren en steeds ruimer zijn toevlucht e
nemen tot militie. En nog had men geen bataljon naar Marokko
kunnen zenden, wanneer niet het 3de regiment van Madagascar
was teruggekeerd, met gevolg, dat menschen met 2 campagnejaren
achter den rug dadelijk weer te velde moeten gezonden worden.
1169
