oorlog voorzag elke troepensoort in zijn eigen verbindin gen, terwijl de verbinding der staven onderling geschiedde door radio" of telefoon, bediend door de genie. Men kwam al heel gauw tot de conclusie, dat op die wijze nooit een goede berichtendienst kon worden verkregen omdat de opvattin gen over de waarde en wijze van gebruik der verschillende middelen, zoo sterk uiteen liepen, dat van samenwerking niets terecht kwam, Daarom heeft men de „Nachrichtent uppen" in het leven geroepen en de opleiding sterk gecentraliseerd, zoo dat er eenheid van opvatting kwam. Per divisie was een „Nachrichtenabteilung" beschikbaar, die door den Divisie Commandant gebruikt kon worden, zooals hij het noodig oordeelde. De sterkte en samenste ling van deze afdeelingen liep echter bij verschillende divisies zeer uiteen. Op die wijze voorkwam men versnippering van krachten, schiep men de mogelijkheid om troependeelen, die het noodig hadden, rijkelijk van middelen voor berichtenwisseling te voorzien. Het is wellicht niet ondienstig er hier op te wijzen, dat de centrale opleiding zich ook uitstrekte tot opleiding van het perso neel van de vliegafdeelingen. Ik wijs hier speciaal op, omdat dit bij andere oorlogvoerende staten niet het geval was. Dat de Duitschers met de opleiding van laatstbedoeld personeel veel succes hadden, geloof-ik niet; de personen, die ik er naar vroeg waren het er allen over eens, dat de resultaten van het seinen en opnemen zeer mager waren Toen ik vroeg wat de oorzaak daarvan was kreeg ik ten antwoord „Die Flieger sind zu stolz die Sache gründlich zu lernen." Uit den aard der zaak liet die oorlogsopleiding van het per soneel wel eens iets te wenschen over, vooral van dat van den radiodiertst- Doch daar was weinig aan te doen, het legerbestuur eischte eenvoudig op een bepaalden datum een zeker aantal ra- •diotelegrafisten en daardoor moest wel eens personeel afgeleverd worden, dat niet voor zijn taak berekend was. Teneinde met een zoo kort mogelijke opleidings- tijd te kunnen volstaan werd heel sterk gespecialiseerd d.w z. men zocht er de menschen met aanleg voor seinen en sounderen uit en leerde deze verder uitsluitend de behandeling van één type toestel b. v. een vliegtuigstation, een divisiestafstation enz. Dat er ook nog andere soorten radiostations waren, behoefde men niet te weten; van één type werd mechanisch de behande ling geleerd, meer niet. Hoewel verre van ideaal, wat betreft de algemeene gedachtengang van de opleiding, bereikte men hierdoor dat zulk personeel in betrekkelijk zeer korten tijd een bepaald stationstype door en door leerde kennen en dat heeft ontegen zeggelijk zeer groote voordeelen. Over het geheel genomen kan gezegd worden, dat de Nachrich- tentruppen vrij goed in staat geweest zijn de van hen gevergde oorlogstaak te vervullen en hunne verdiensten zijn dan ook 41

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1921 | | pagina 41