van Schlieffen voor een offensief op het WestfrontEen zoo sterk mogelijk beslissende groep als rechtervleugel met doormarsch in België midden en linkervleugel defensief met een minimum aan krachten een versterking van het Oostfront eerst nadat de beslissing op het Westfront verzekerd was. Wat ziet men nu in '14 gebeuren Het midden en linkervleugel zijn onnoodig sterk, ten koste van den rechtervleugel. Instede van de Cav. in zijn geheel op laatst genoemden vleugel te gebruiken, wordt zij voor een groot gedeelte op het front Metz-Bazel tegen de sperforten aangewend. De linker vleugel houdt zich niet defensief, maar gaat tot het offensief over. Bij de ontijdige troepenverplaatsing naar het Oosten worden, ofschoon 6 korpsen voor de versterking zijn aangewezen, bij een beperking van de aanvulling tot 2 korpsen, deze juist van den be slissender vleugel genomen. Welke beweegredenen de O. H. L. voor het treffen van al deze maatregelen heeft gehad, is nu nog niet ten volle bekend, maar dat zij niet pasten in het p'an Schlieffen is zeker Het offensief op den linkervleugel kan een gevolg geweest zijn van het succès van het 6e. en 7e. leger van 20 23 Aug. waardoor de O. H. L. zich heeft laten verleiden tot het zoeken van een be slissing door dubbele omvatting. In een art. in de Revue Mil. Suisse wordt een andere reden voor het offensief in Lotharingen vermeld. Het is interessant genoeg om het voornaamste gedeelte hieronder te laten volgen. „II ressort en outre de ce que nous venons de lire, que le G. Q. G. s'est laissé influencer par le Cdt de Ia VI ième Armée. Le prince Ruprecht paraft ne pas avoir voulu se contenter pour ses Bavarois d'une mission défensive. Déja au début de ia Campagne, lorsque la question s'était posée de savoir s' il ne serait pas opportun de laisser les Francais s'engager en Lorraine, le kronprinz Ruprecht s'était prononcé contre ce projet, disant que ses troupes ne s'accommoderaient pas d'un repli, même temporaire et que la Lorraine, ne fut ce qu'en partie, ne devait pas être céclée a l'ennemi. Après les victoires de Morhange l'aversion pour la défensive ne fit qu'augmenter. Puis, plus tard après l'échec de Ia bataille pour la trouée de Charmes, c'est encore le commandant de la VI Armee, semble t-il, qui affirmera n'avoir pas perdu tout espoir de percer et qui engage le haut commandeinent a persister dans 1' of fensive. Comme le G. Q. G. croit, a partir du 25 aöut, que la partie est gagnée a droite, c'est a dire a 1' aile décisive, il est d'autant plus enclin a céder devant tant d'insistance, et se décide pour une nouvelle tentative, qui grace a la splcndide résistance des Armées Dubail et Castelnau, échouéra vers St Didié et la Chipotte et sur le Grand- Couronné de Nancy. 44

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1921 | | pagina 44