74
vindt, dat t.a.v. het Zw. leger tot nu toe gesproken kan worden van „une
république fédérative de six divisions".
Hoe staat het met deze twee belangrijke zaken in ons leger?
Een waarschuwend woord wordt door hem geuit t.a.v. de off. die in het
buitenland verschillende cursussen hebben gevolgd en de moderne denk
beelden nu in het Zw. leger ingang zullen moeten doen vinden. Deze waar
schuwing is ook voor ons van belang bij een eventueele detacheering van
buitenlandsche offn. instructeur hier te lande en wordt daarom overgeno
men „les off- qui reviennent des écoles étrangères sont une force," mais
ils peuvent aussi être une faiblesse. 11 s'agit de créer une doctrine nouvel
le, inspirée des exprériences de Ia guerre; mais cette doctrine doif être
nationale, adoptée a notre armement, la tache de notre armée et a notre
terrain. Les données que nos camarades nous rapportent doivent être syn-
thétisées et passées au creuseta eet égard le passé doit nous servir de
leqon pour l'avenir. Pour opérer ce travail, il faut une tête et non six
ou huit."
Omtrent de wijzigingen, welke in de denkbeelden t.a. v. het schieten van
de inf. zullen worden aangebracht, geeft kapt. Meyer het volgende aan
De theorie omtrent het bundelvuur is foutief geble
ken; de oorlog heeft bewezen, dat „Die am haufigsten für Abteilungsfeuer
der Inf. fast einzig in Betracht falienden Ziele sind also lichte Schützen-
linien auf kurze bis mittlere Distanz. Auf solche Ziele diirfen wir aber
nicht mit einer Garbe rechnen, welche das feindliche Ziel gleichmaszig
zudeckt, sondern wir werden finden, dasz sich gegen jeden einzeln Gegner
eine besondere Teilgarbe richtet. „Da die groszen Distanzen für Inf. nicht
stark in Betracht fallen, so hat also die Garbentheorie viel von ihrer Be-
deutung verloren." Omtrent de vuurleiding wordt gezegd, d a t de oorlog
heeft geleerd, dat van een vuurleiding geen sprake is
geweest. Sehr bald ist in der Regel die Féuerleitung den Handen des
Zugführers entglitten, an seine Stelle trat der Gruppenführer und schlieszlich
war jeder einzelne Mann auf sich selber angewiesen." Het individueële
schieten is in aanzien gestegen. Ook deze schrijver geeft aan: „In übrigen
ist das Feuer angreifender Schützenlinien, ganz von den Maschinenge-
wehren übernommen worden."
Het geweer en de handgranaten treden „beide als Nahkampfwaffen in
Tatigkeit." Kleine Kopfziele und enge Schieszeinschnitte müssen im langsamen
aber prazisen Einzelschieszen rasch auftauchende und wieder verschwindende
Objecte mit raschem, sicherem Anschlag erfolgreich bekampft werden
können." Men heeft dus scherpschutters noodig; de soldaten die aanleg
voor schieten hebben moeten hierin verder worden ontwikkeld; de rest
wordt geoefend tot handgranaatwerper, munitiedrager enz.
Revue Mil. Suisse Jan. '21. Deze-aflevering geeft o. a. een beschrijving
van een der krijgsverrichtingen van het 9de Fr. korps bij St. Gond; en
in een ander artikel die van de Fr.Serv. art. in den slag van Dobropolie.
„L'instruction d'une unité d'infanterie" behandelt de verschillende
vormen van de comp. Ook de schrijver van dit artikel zegt, dat de vuurleiding
door den sectiect. of groepsct een onmogelijkheid is gebleken „le direction
passe au chef de groupe et finalement a l'homme isolé" en daarom is het
noodig, dat het juistheidschieten, dus het individueel, vuur het meest wordt
beoefend.
Verder geeft Schr. aan, dat de oorlog heeft bewezen, dat de gevechts-
vormen reeds op 10—15 K. M. moeten worden aangenomen, hetgeen n. o. m.
in onze terreinen niet goed mogelijk is door te voerenwel moet men
steeds bedacht zijn door art. vuur te kunnen worden overvallen de afstand
waarop dit mogelijk is, is in de eerste plaats afhankelijk van de mate van
bedektheid van het terrein.
