vuurmonden. De korpsen legerden gedeeltelijk in de suiker
fabriek ten Z. van het dorp, gedeeltelijk bivakkeerden zij, o. a.
de rijdende batterij, op liet omliggende terrein.
De Engelschen voelden zich geheel veilig, en waanden de
Duitschers mijlen weg.
Alhoewel er in den omtrek van Compiègne schermutselingen
met den vijand hadden plaats gehad, waren de Engelschen, ook
al in de meening verkeerende, dat alle bruggen over de Oise
vernield waren, voor geen gevaar beducht en overtuigd, dat zij
een ongestoorde nachtrust zouden kunnen genieten.
Verscheidene officieren betrokken kwartier in het dorp zelf,
waar zij evenals hunne soldaten door de bevolking hartelijk
werden verwelkomd. Ook deze wist niets omtrent den vijand.
Reeds meermalen hadden de wildste geruchten in het dorp de
ronde gedaan, zonder dat zij door de feiten waren bevestigd,
zoodat er verder weinig acht meer op werd geslagen.
Toen dan ook 's avonds een landbouwer te paard door het
dorp kwam en de snelle nadering van den vijand berichtte, on
der bijvoeging, dat het bosch van Compiègne zwart van vijanden
was, werd hij door niemand geloofd, nóch door de boeren, noch
door de Engelschen.
De jobsbode verdween, hoogst gebelgd over zooveel ongelo
vigheid, in de duisternis. De nacht verliep rustig.
Den anderen morgen, den len September, om 5 uur blies de
reveille.
Er hing een dikke mist, zoodat men slechts een paar passen
voor zich uit kon zien
Tegen half zes begon de mist wat op te trekken de man
schappen maakten zich op dat uur juist gereed het ontbijt te
nuttigen, toen plotseling een schot over de vlakte dreunde. On
middellijk daarop sloeg een granaat in, gevolgd door een hevig
vuur zoowel uit N. als O. richting.
Alarm
De overvalling was volkomen.
Gebruik makend van de mist en de zorgeloosheid van den
vijand, waren de Duitschers het bivak zoowel uit N. als O.
richting genaderd, om bij het helder worden het vuur te openen.
Een batterij stond op 800 M. van het bivak in stelling.
Een gedeelte van de D. troepenmacht had zich ten N. tot het
gevecht ontwikkeld.
De uitwerking van het Artie, vuur was geweldig. Reeds de
eerste goed gerichte schoten maaiden de paarden, die reeds op
getuigd, aangespannen en voor den afmarsch gereed stonden,
neder. In enkele minuten stond er geen paard meer overeind.
Enkele zwaar gewonde dieren renden bloedende rond om eenige
oogenblikken later neer te storten in een korten doodstrijd.
Wat niet dood, of doodelijk gewond was, rukte zich los en
verdween.
16
