Weer zong hij u de sagen
van uit den ouden tijd,
der helden grootschen strijd
en grootscher nederlagen
De lichte sprook met vroeden zin,
het lied der abele dichtermin,
het lied ons ingeschapen,
dat niemand zingen dorst
het lied der Dietsche knapen,
dat smacht in veler borst.
Niet enkel in de poëzie, ook in het proza schuilen schatten.
Maar zijn goede gedichten en liederen kent ons volk te weinig.
Zij in het bijzonder wordenwat niet verstandig is-te veel
als verschoppelingen behandeld.
Evenwel niet altijd.
Er is nog hoop der toekomst, die de stem der Dietsche kna
pen wil hooren en doen hooren.
Een aardig voorval uit den mobilisatietijd moge dit kenschetsen.
Op zekeren middag van het jaar 1917 werd in een der goede
steden van ons oude vaderland de leger- en viootfilm vertoond.
De belangstelling was algemeen en met gespannen aandacht
werden de voorbijtrekkende beelden gevolgd. Onder de toe
schouwers bevond zich ook het 8-jarig zoontje van een der in
Nederland vertoevende officieren van het Indische leger. Dit
kereltje, in zijn onbedorven, jeugdig enthousiasme, zat wel te
trillen van verlangen om zijn bewondering te uiten, maar wist
zich toch steeds te bedwingen, ja, werd er zelfs even stil van,
toen hij de bekende gestalte zag van den schildwacht in den storm,
met het bijschrift
Bij dag en nacht, in wind en weer
Staat hij op wacht met zijn geweer.
Toen even later de vloot echter haar torpedojagers met ra
zende snelheid door de golven deed schieten, werd het hem te
machtig. Ook hij wilde immers naar de zee, die onze glorie bruist.
In de zaal was het rustig, stil en donker.
Daar rees zijn kleine figuur recht en onverwacht zong hij
met zijn fijne, maar heldere jongensstem
In een blauwgeruiten kiel
Draaide hij aan 't groote wiel.
Wie in zulk een oogenblik de ontroering niet zou gevoelen,
niet door eerbiedige stilte mede zou huldigen een der besten
van zijn volk, hij zou goed doen met zichzelf eens af te vragen,
welke werkelijke waarden zijn leven nog kent
Er is de laatste jaren wel meer besef van de beteekenis van
ons lied getoond.
25
