65
attached completely from their art. command and are exclusively under
the commander of the inf. unit to which they are attached," waarbij aan
den art. comdt moet worden gegeven: „sufficiently general orders to permit
him to attack favorable targets on his own initiative."
Dit neemt niet weg, dat de inf. comdt steeds bepaalde opdrachten kan
geven, „even though contrary to the views of the art. commander." Een
zeer juist standpunt!
T. o. v. de taak wordt aangegeven, dat de inf. batteries opdracht krijgen
doelen onder vuur te nemen, welke direct den inf. aanval belemmeren,
zooals mitr. nesten—enkele stukken art.—tankz enz.zij als regel moeten vuren
op afstanden van 1000—2500 yards, waarbij terwille van de onzichtbaarheid
indirecte richting regel zal zijn. Ce „accompanying guns" krijgen dezelfde
taak te volbrengen, vuren op afstanden van 1500000 yards, moeten
zoo gedekt mogelijk optreden, waarbij meermalen met directe richting
moet worden gevuurd. Meermalen zal de inf. bij het voorwaarts brengen
van dit geschut moeten helpen, terwijl het indeelen van eenig pionnier-
personeel aanbeveling verdient.
„Inf. batteries and accompanying guns should be provided with a full,
or extra, quota of specialists for information (scouts). Voor de uitrusting
van laatstgenoemde art. geef Schr. aan: 1 gun 2 caissons—1 rationcart,
with water-1 extra team (6 horses) and ample telephone-, visual signal—and
pioneer-equipment." Een bepaalde geschutsoort in te voeren voor de „ac
companying art." vindt Schr.—gelet op het feit, dat zij bij uitzondering
zal worden gebruikt, nu de inf. zelf de middelen heeft gekregen om weer
stand te breken onnoodig. Ten slotte legt hij den nadruk op intensieve
oefening tusschen beide wapens.
Verder zij gewezen op een art. „Pack artillery", dat eenige gegevens
bevat van het draagbaar geschut, ook Hw., terwijl „Fire discipline" zeer
veel behartenswaardigs bevat, hetwelk voor de oefening der batt. van
groot belang is te achten.
Les archives de la Grande Guerre Maart bevat een art.
„Devant St. Mihiel", waarin we aantreften hoe door de hoogere staven
soms bevelen tot den aanval werden gegeven, zonder dat maar eenigszins
de kans van slagen werd overwogen.
In het slot van „Les sousmarins enz." worden de verdedigings middelen
tegen de duikbooten behandeld; aan het eind van de verhandeling ver
kondigt Schr. de waarheid, die al te vaak wordt vergeten: „la première
surprise passée, le sousmarin est devenu une arme comme un autre, et
non pas un facteur décisif. II n'a pas échappé a la loi générale toujours
vérifiée qu'il n'y apasd'armedonton n'ait trouvé la con-
tre-arme. Nier la grande puissance du sourmarin serait une absurdité
sans nom en faire la panacée maritime universelle constituerait une erreur
aussi lourde."
Dit geldt niet alleen voor duikbooten, doch ook t. a. v. vliegtuigen,
atnks, den gasoorlog enz.
Rev d' a r t. A p r i 1. „La manoeuvre par le feu" behandelt thans „le
tir après réglage" en „le tir dit sans réglage.'' Schr. geeft aan hoe bij het
eerste alles afhangt van één persoon, den vuurleider. Gaat alles goed, dan
kan men veel resultaat verkrijgen, reden waarom deze methode zooveel
aanhangers heeft verkregen. Houdt men er echter rekening mede hoeveel
kans op vergissing bestaat bij het waarnemen, dat mist of duisternis de
waarneming onmogelijk maken, dat bij het toenemen van den afstand de
waarde van het vuur onmiddellijk afneemt, hoe alles afhangt van de ver
binding tusschen vuurleider en uitvoerder en verder met het feit, dat
in den oorlog de bewegende doelen hoogstens 3 min.
onder vuurzijn te nemen en het element van de verrassing door
het inschieten als regel verloren gaat, dan is deze methode niet aan te
