Rev. d'Inf. Mei. Het arf. „Au Maroc" wordt bëeindigd; verder tref
fen we aan„Les chars de combat francais'' (een technische studie) en
„Travail d'application tactique", waarin weder een bepaalde tactische
gebeurtenis wordt behandeld, doch dat o. i. te veel naar den loopgraven
oorlog riekt.
Van zeer veel belang is: „La 2ième partie du reglement provisoire de
manoeuvre d'inf. 1 Febr. '20'' (zie Mavors Juli).
Werd vroeger, zoowel bij verdediging, als aanval, voorgeschreven
„Pour une unité engagée, le meilleur moyen d'aider les unités encadrantes
consiste a poursuivre a fond sa propre mission et non a s'arrêter ou a
reculer a leur hauteur", thans blijft dit slechts van kracht bij de ver
dediging.
De troepen houden overal stand tot het bevel komt om terug te trekken.
Bij den aanval echter wordt voorgeschreven voorzichtiger op te treden.
„Dans l'offensive, cependant, la nécessité de maintenir Ia plénitude
du front d'attaque limite la progression de l'unité en flèche, après qu'elle
a employé toutes ses reserves a tenir les intervalles qui se sont creés
sur ses flancs. Elle s'arrête done avant que son encerclement ne soit
possible. Elle repart dès que ce danger a disparu."
De aanval wordt onderverdeeld in nadering, aanraking met den vijand
en aanval (storm). Bij de eerste behoeft de inf zelf niet te vuren, doch
neemt zoodanige formaties aan, dat zooveel mogelijk verliezen worden
vermeden, waarbij ook te rekenen op mitr. vuur op groote afstanden. De
aanraking (la prise de contact) omvat feitelijk het verkenningsgevecht,
hetwelk dient om vast te stellen: „remplacement, la nature'et la force du
dispositif qu'il a devant lui" N. h. v. een moeilijke, zoo niet onmogelijke
taak v. w. b. het laatste. Dit gevecht zal door de voorhoede worden ge
voerd, op de flanken gesteund door cav., éclaireurs montés enz. „ces
éléments sont disposés en largeur, de telle sorte que tous les points im
portants du terrain soient explorés." De voorhoede zal dus slechts een
deel van de vijandelijke opstelling verkennen bij het oprukken zal zij ten
slotte stooten op weerstand van de vooruitgeschoven elementen, zoodat
zij tot het vuurgevecht moet overgaan.
Deze vooruiigeschoven opstelling moet worden genomen hierbij zullen
enkele secties, groepen, op grooten weerstand stuiten en niet verder kun
nen oprukken, maar „les autres trouvent la voie libre et en profitent
pour s'infiltrer hardiment dans les couloirs non battue" De oude wijze van
optreden wordt dus wel t. o. v. de vooruitgeschoven linie toegepast.
Bij den aanval op de eigenlijke stelling zal methodisch te werk
worden gegaan; de lijn van opstelling van de voorhoede dient als uitgangs-
lijn „les troupes d'attaque en débouchent non seulement par surprise,
mais aussi, avec ordre et ensemble."
De naderingsvormen dienen om verliezen te vermijden, de aanvalsvormen
om de noodige vuurkracht te kunnen ontwikkelen. Deze laatste bestaan
uit een „échelon de feu, dont font nécessairement parti tous les groupes
de combat appelés a fournir des feux de front", daarachter de reserve in
één of meer échelons, dus een dieptegroepeering, waarbij de res. échelons
meermalen in staat zullen zijn nevenafdeelingen met vuur te steunen (n.
o. m. in de eerste plaatsafhankelijk van den aard van het terrein). Bovendien
moet de verdeeling der échelons zoodanig zijn, dat de achtervolgende
onmiddellijk de taak der voorste kunnen overnemen.
De mitr. kunnen over de troepen heen vuren of door de intervallen,
„grace a la stabilité que leur procure leur affut-trépied;" de voorwaartsche
beweging mag in geen geval door dit vuur worden gehinderd. Klaarblijke
lijk worden dus ook hier de gew. mitr. zuiver als versterking van het inf.
vuur beschouwd.
De voorste lijn bezit, omdat zij een grillige vorm zal aannemen, min
of meer „diepte," waarin z. n. de verschillende naast elkaar optredende
54
