Het uitgestrekte front maakte het achter houden van een bijzondere reserve voor het 1 a n d f r o n t o n m o g e 1 ij k, zoodat alle beschikbare inf.-af- deelingen in voorste linie lagen. Slechts was een algemeene reserve van eenige bijeen gevoegde marineonderdeelen, later versterkt met wat maar eenigszins aan het zeefront kon worden gemist, afge scheiden. Hiervoor waren eenige stellingen in tweede linie uit gezocht op de zwakste punten van het tusschenterrein, natuurlijk zonder dat te voren uit te maken viel, waar zij zouden moeten optreden. De kans was echter groot, dat de reserves geheel opgebruikt zouden worden alleen voor het aanvullen der verliezen, waardoor die tweede linie meer de strekking kreeg van een slechte opname stelling voor terug trekkende afdeelingen, en de algemeene reserve tevens vakreserve was. Het front nu was verdeeld in 3 vakken R. vleugel 2 Cien, S.- B., Middenvak, 1 Cie S.-B., 1 Marine Pion Cie en een det. Oostenr. landingsdiv. Linkervleugel, 3 Cien Oost-Aziatische Marine-Detn en eenige onderdeelen, uit het zeefront na de insluiting aangetrok ken. Verder een Marineveldbatt. C 96 en een zware batt. veldHW. (3 stukken van 15 c.M.). Voor het voorterrein waren bestemd 4 Cien S.-B., een bereden Cie, een paar marinedetn met mitrs, 2 veldbatt. en 1 zware veld HW. batt. Beschikt werd over een vliegtuig (Taube); het tweede vliegtuig was verongelukt bij een proefvlucht in vredestijd. Bovendien had men een kabelballon. Het Voorterrein. De verdediging van het voorterrein was in vredestijd met het oog op de geringe sterkte van de bezetting niet nader over wogen. Nu echter door de hulp van de Oostenr. marine en doordat rond 1000 dienstplichtigen méér waren opgekomen, dan waarop men had gerekend, die sterkte zoo veel grooter was ge worden, wilde men zich de voordeelen van een verdediging van het voorterrein niet laten ontgaan. Het N. O. van het Pachtgebied werd ingenomen door het zware Lau-schan gebergte. Hier liep een bergpad over den Hotung-pas in Z. richting en werd eerst bij het herstellingsoord Mecklenburg geschikt voor voertuigen (Elisabeth-dal). Evenwijdig daaraan liep een tweede weg, de Marschpasz-strasze, terwijl in het westen, behalve de spoorbaan, twee wegen (ten zuiden van de grens rivieren moeten, wat haar waarde als hindernis betreft, echter niet de Tsangkauer hoogten, den Lau-Hou-Schan en den Tung-Liu- Schui. De W. toegangen waren de minst bezwaarlijke, doch alle drie waren zij wegens het zware bergterrein en de breede rivieren 19

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1922 | | pagina 19