ein solcher bei Nacht, bringt den Frontteil einer Inf. division in Aufregung."
In „Runschau" worden in „Die Kriegsverluste Europas" de bevolkings
verliezen van de aan den oorlog deelgenomen hebbende rijken vermeld.
Mil. Wochenblatt 13 Aug. „Der Raid der 5 französischen Kav.
Div. in der Marneschlacht '14'' bevat een bespreking van het boek „Un
raid de cavalerie" door Gen. Pelecier. Schr., Gen. v. Kuhl geeft aan, dat
deze raid waarover de Fr. zooveel ophef maken absoluut geen nut heeft
gehad; meer profijt had men van deze cav divisie kunnen hebben door
haar te gebruiken op den uitersten N. vleugel tegen de opdringende
D. Brigade Lepel, welke den rug der Fr. leelijk bedreigde.
Inf. Journal Juli. „Errors of Allied strategy and policy in the
Worldwar" somt de verschillende vergissingen van de Geallieerden op en
verklaart, dat de grootste wel is geweest, dat men niet inzag welk een
belang het behoud van Servië op den loop van den oorlog had. Had men
zorg gedragen, dat dit rijk tegen zijn vijanden weerstand kon bieden, dan
zou het verloop geheel anders zijn geweest. Bulgarije zou niet de zijde
der Centralen hebben gekozen, Griekenland zou zich aan de zijde der
Geallieerden hebben geschaard, Roemenie zou reeds dan aan den oorlog
hebben deelgenomen, terwijl Turkije geheel geïsoleerd, spoedig vrede zou
hebben gesloten. In deze omstandigheden zouden de Centralen spoedig het
hoofd in den schoot hebben gelegd.
Rev. Mil. Générale. Juli. Uit „Le 2e Corps de Cav. dans les
Flandres" blijkt de waarde van groote cav. eenheden als strategische
reserves.
„La refonte des reglements enz." wordt vervolgd; uit de gebeurtenissen
tijdens het offensief bij Artois (9 Mei—18 Juni'15) werden de volgende lessen
getrokken. Indien men over genoeg art. kan beschikken is het mogelijk
de vijandelijke stelling te doorbreken; de inf. welke de vijandelijke
stelling binnendringt moet tijdig door de reserves worden ondersteund,
anders wordt zij vernietigd of gevangen genomen. De aanvaller moet in
de diepte worden geéchelonneerd en valt dus overeen geringe frontbreedte
aanhet geheele front moet echter worden aangevallen, „tout le front doit
être attaqué avec la volonté bien arrêtée d'enlever sur tous les points le
ligne ennemie par un assaut réel." Dus geen vasthoudend gev. of demon
stratie, maar een doorgezette aanval. Doet men dit niet, dan wordt de
tegenpartij niet gebonden en kan hij zijn reserves verplaatsen. „On attaquera
done sur tout le front, mais le commandement restera juge de doser la
densité des troupes d'assaut suivant les facilités de progression que
presenteront les différentes parties de ce front." Het aanvallen op het
geheele front is ook noodig om den vijand in het onzekere te laten omtrent
de richting van den hoofdaanval; op andere wijze kan de factor „verrassing"
niet tot zijn recht komen. Is de eerste linie ingedrukt, dan moet men zoo
spoedig mogelijk trachten door te dringen tot de lijn der battn, „l'art.
constituent le principal obslacle a la progression de l'inf. dès qu'elle
a depassé les tranchées ennemies." Meer en meer zag men in dat het
noodig was deze art. te bestrijden. T. o. v. de verdediging voelde men aan
den lijve het verkeerde deze in één lijn te voeren, omdat daardoor de
dichtheid der troepen in die lijn te groot werd en men daardoor geweldige
verliezen leed, terwijl de sterkte der troepen in 2de linie als regel niet
voldoende was om een ingedrongen vijand terug te werpen. „La bataille
ne fait que commencer loisque l'ennemi a franchi sa première ligne"
en wel met het grootste deel der troepen, meer achterwaarts opgesteld;
deze reserves moeten gemakkelijk verplaatsbaar zijn, ook van de art.
De inf. echter kon zich niet zoo gemakkelijk aan de nieuwe beginselen
aanpassen. De 2de lijn bestond uit „centres de résistance", waarbij de
tusschenruimten door kruisvuur werden beheerscht.
De D. gingen eveneens er toe over een 2de stelling in te richten, doch
65
