vervoeren 3 geweermitrs met toebehooren en 6000 patronen. Door per kar 2 geleiders in te deelen en het vandehandsche paard van een draagzadel te voorzien (dit wordt ook wel elders toegepast, zie bijv. Reichswehr M. G. Buch blz. 19 en F. en W. 1920 „Kurzer Ueberbück über die Entstehung" und Entwicklung des M. G. Trag- tiergerats) zijn als de karren niet meer kunnen volgen 4400 patronen per 3 wapens mede te voeren (personeel 3000, een draagpaard 1400). Bij indeeling van 36 geweermitrs per Baton van 4 compn en de daarbij noodzakelijke opleiding van 200 geweermitr.-schutters is n. m. m. de aanwijzing van een speciaal daarvoor bestemd officier, waaraan toegevoegd een paar man kader, onvermijdelijk. De reeds zwaar belaste comp.-comdtn zullen geen gelegenheid hebben aan de zuiver technische opleiding voldoende aandacht te besteden. De „tactische" opleiding van de geweermitrailleur- groepen moet echter geheel in handen van de compagnies-com mandanten worden gelegd. 4. AANGEBRACHTE WIJZIGINGEN IN INF. MUNITIE EN HANDVUURWAPENS GEDURENDE DEN OORLOG 1914 1918 door G. H. HEMMES. De munitie, welke in den bewegingsoorlog in 1914 voldeed, had in den loopgravenstrijd met zijne zware dekkingen geen voldoend indringingsvermogen meer. In 1915 werd dan ook in Duitschl. het zware S. projectiel inge voerd met een aanvangssnelheid van 785 M. en een lengte van 38 m. M., terwijl de pantserkogel overeenkomstig de zware S. kogel werd gewijzigd. Tegen de zwaar gepantserde strijdwagens (tanks), die in het najaar 1917 verschenen, hadden deze projectielen weer onvoldoen de uitwerking, zoodat toen werd ingevoerd de tank-kogel (kaliber 13 m. M., lengte 65 m.M.), welke verschoten werd uit het z. g. n. Tankgeweereen Mauser enkellader—. In Aug. 1918 was nog ontworpen een Tank-mitrailleur (Tuf M. G.) (dubbelautomaat). die echter niet meer in gebruik is genomen. Voor het bestrijden van vliegtuigen en luchtschepen voldeed de oorspronkelijke munitie niet. Men zocht toen naar een projectiel, dat tijdens zijne vlucht te volgen was of beter gezegd, waarvan de baan waarneembaar was. Voor dit doel werden gebruikt z. g. licht- en rookgevende kogels, die tot 800 a 1000 M. ballistisch gelijkwaardig waren aan de gewone kogel, behoudens eene grootere spreiding. Door in den kop van deze kogels een stalen Ter publ. ontv. 24-3-'22. Red. l.M.T. 29

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1922 | | pagina 29