Tenslotte zij hier nog vermeld de invoering van den schietbeker,
die op gemakkelijke wijze op de monding van een geweer (of
karabijn) geplaatst werd, waardoor dit getransformeerd werd tot
een granaatgeweer.
De werking was als volgt: Een geweergranaat wordt in den
schietbeker geplaatst; het geweer geladen met het gewone projec
tiel. Nadat met een eenvoudig niveau, of slinger, de gewenschte
elevatie aan het geweer was gegeven, werd de geweergranaat door
een druk op den trekker verschoten.
De kogel van het Infanterie-projectiel ontstak de tijdbuis, terwijl
natuurlijk de buskruitgassen van het projectiel den geweergranaat
wegwierpen.
De geweergranaat Viven-Bessières, die in Frankrijk gebruikt
werd, had de volgende drachten:
elevatie dracht in M.
Eene lichtere geweergranaat kon tot 300 M. geworpen worden.
Resumeerende kunnen de volgende conclusies getrokken worden
lo. Het juistheidsschot is bijzonder op den voorgrond getreden
(hulpkorrel, kijkervizier).
2o. Grootere vuursnelheid (aansteekmagazijn).
3o. Het vuren bij nacht en duisternis werd urgent geacht (lich
tend vizier aan elk geweer).
4o. De invoering van een sluitstukbeschermer aan ieder geweer
tegen binnendringend vuil zou m. i. voor Indië geen overbodige
luxe zijn.
5o. Het ballistisch meerwaardig spitsprojectiel heeft zijne
superioriteit boven den ogief-kogel ten volle bewezen. Invoering
van den spitskogel in Nederland en Koloniën zou dan ook alleszins
te rechtvaardigen zijn.
Een feit is het, dat wij met onze 6.5 m. M. geweren en ogief-vor-
mige projectielen in alle opzichten in het nadeel zijn bij de hand
vuurwapenen met grooter kaliber en spitskogels, waarmede thans
de meeste mogendheden zijn bewapend.
Uitboring van ons geweer tot een grooter kaliber, waardoor een
ballistisch meerwaardiger wapen wordt verkregen, bleek technisch
zeer goed mogelijk.
Het ware te wenschen, dat dit vraagstuk ernstig onder de oogen
werd gezien.
45°
55°
65°
75°
80°
190
175
150
110
85
32
