Percin 1noemt dan ook twee gevallen waarin ook de bergartillerie
door gebrek aan samenwerking de eigen infanterie onder werkzaam
vuur nam n. 1. op 2 September 1914 bij de Col de Watetin op de
hellingen van den Horodberg, waar drie bergbatterijen op de eigen
infanterie vuurden en 13 November 1914 toen een bergbatterij
een eigen regiment infanterie onder vuur nam en dertig man
wondde.
De moeilijkheden die het terrein vaak biedt om de samenwerking
tusschen de infanterie en de artillerie zoo innig mogelijk te doen
zijn laten zich vooral in bergterrein het meest gevoelen. Het gevolg
hiervan was vaak, dat de artillerie overging tot het vuren tegen
z. g. „loonende doelen" hetgeen dan bij het maken van vergissin
gen de noodlottigste gevolgen had. De samenwerking zal steeds
moeten berusten op positieve berichten, niet alleen het doel, maar
ook de opstelling van eigen infanterie betreffende. Samenwerking
op gezicht of zooals wel eens is voorgestaan op „gehoor" is
natuurlijk ten eenenmale uit den booze.
Het schieten in bergterrein eischt bovendien bijzondere opleiding
van het personeel. Zoowel aan Fransche als aan Duitsche kant
werd in dit opzicht bezwaar ondervonden. Een bezwaar, dat zich
vooral bij berghouwitsers doet gevoelen is wel het aan verandering
onderhevig zijn van de luchtweerstand in de verschillende lucht
lagen. Daarom is inschieten altijd noodzakelijk, te meer omdat
fouten in een op de kaart opgemeten terreinhoek o. a. maken dat
kaartvuur in de meeste gevallen onmogelijk is. Het toevallig met
groote uitwerking onder vuur nemen volgens gegevens van de
kaart van een 600 M. lager en 6 K. M. ver gelegen bivak door de
6de Wiirtembergsche bergbatterij bewijst geenszins de onjuistheid
van deze stelling. De fouten die o. a. gemaakt worden bij het
regelen van de springhoogte of bij het bepalen van den afstand bij
het voorkomen van zeer waarschijnlijke fouten in den terreinhoek,
zullen het vuur meestal werkeloos doen zijn en kunnen zelfs gevaar
opleveren voor de eigen troepen. In Frankrijk werd dan ook
gedurende den oorlog een cours de tir du lac de Garde gehouden
bij het 10de leger, terwijl in Duitschland in Sonthofen de „Artillerie
Gebirgs Schieszschule" werd opgericht als permanente instelling,
waar niet alleen voor de bergartillerie maar voor alle artillerie
soorten cursussen werden gehouden voor het schieten in berg
terrein volgens een eenvormige methode 2).
Aan alle vuursoorten van de veldartillerie werd door de berg
artillerie overigens in den oorlog deel genomen. Van Fransche
zijde werd geklaagd dat het Fransche bergkanon van 65 m. M. te
licht was en werd de uitwerking van het Oostenrijksche bergkanon
o. a. geroemd. Dekkingen konden met vlakbaan berggeschut niet
worden doorgeslagen, wat aanleiding gaf tot het gebruik van berg
Percin. Le massacre de notre infanterie.
2). Artilleristiche Monatshefte 1921.
5
