morgen aan zijn bureauwerkzaamheden was gebleven. Begrijpend, waar het om ging, was die jonge officier onmiddellijk bij de eerste schoten op weg gegaan, om zich bij zijn chef te melden. Hij slaagde er in behouden door het hevige vuur te komen, maar nauwlijks is hij in H2 of een voltreffer valt op het rechtergedeelte van het gebetonneerde onderkomen en verbrijzelt het officiers- logies. Luit. PetitcoIIot wordt gedood, de verbindingsofficier van de art. van maj. Gillier en eenige jagers worden gewond. Tot aan het vallen van den nacht volgen de losbrandingen elkander onverpoosd, overal reusachtige kraters slaande, neer- maaiende wat uitsteekt en alles bedelvend. Het bosch was een chaos geworden, maar het bleef nog voldoende onbegaanbaar voor den vijand, omdat het ijzerdraad, afkomstig van de Vernielde versperring vastgeraakt was in de opeenhooping van boomstronken en takken. i Om 5 n. m. eindigde het bombardement en de vreeselijke zenuw spanning van de jagers, die 12 uur lang in een hel van vuur hadden gezeten, nam een einde. Het duurde echter slechts kort, want al zeer spoedig klonken nieuwe uitbrandingen in het Zuiden. De D. verlengden hun vuur en bombardeerden de streek van Beaumont. Een teeken voor allen, dat de stormaanval op het punt was te beginnen. De stormaanval. 3 minuten later komt een jager H2 binnenstormen, roepende „daar komen ze." s De 3 beschikbare sectiën van de comp. Simcn zijn reeds op hun' post. Met den kijker beproeft die Luit. de nationaliteit te onder kennen van eenige soldaten, die kalm den boschrand volgen tusschen 0'9 (linkervleugel v. d. Comp. Séguin) en het werk H5, bezet door een sectie van het 165ste. De naderende soldaten dragen kapotjassen, welke in de schemering vuilblauw lijken; ze dragen om den arm een band1), hebben geen geweer en zijn slechts 15 man sterk. Op een ieder maken ze den indruk van ziekendragers. Maar hoe komen ze uit de richting van het bosch Haumont?Misschien verdwaaldMisschien zijn het mannen van het 165ste, die hulp brengen aan de jagersMen besluit niet te schieten... per slot van zaken, als het vijanden zijn, zijn ze niet talrijk; veel kwaad kunnen ze niet doen. Intusschen is overal het inf.-vuur ontbrand. De vijand schijnt zijn hoofdaanval te richten tegen de beide linkervakken. Zoodra het bombardement in hevigheid scheen af te nemen, was Luit. Robin uit zijn schuilplaats te voorschijn gekomen en had zijn sectiën gealarmeerd. Herkenningsmaatregel, welke de D. hadden genomen. 40

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1922 | | pagina 40