van de sectiën, die hun eigen B. T. hadden en een over de sectiën verdeelbare G. T. werd aan de battn toegevoegd. De afdeelingen bestonden z. m. uit 2 bergkanonnen- en 1 berghouwitser-batterij. Frankrijk bezit na den oorlog 2 Regtn bergart. van 3 afdn a 2 battn 6,5 cM. kanonnen. De battn bestaan uit 4 stukken (totaal 86 muildieren en 29 paarden) met 720 schoten. Het personeel bedraagt 3 offn, 15 onderoffn, 12 brigadiers en 181 man. Voor de batterij, of voor de Afdeeling, bovendien een „section mixte de munitions", die dus vormt het 2e échelon de ravitaillement en die bestaat uit 2 afdeelingen nl. één voor gedragen en één voor getrokken vervoer van de munitie. De munitie-aanvulling geschiedt dan als regel op een punt, gelegen halverwege de standplaatsen van de beide afdeelingen, door het elkaar tegemoet gaan van voertuigen en draagdieren. Het is gedurende den oorlog gebleken, dat het doorloopend dragen van de uitrusting door den man zelf te vermoeiend was. In bijna alle rapporten van na den oorlog is dan ook door de Fransche bergartilleristen verzocht in te voeren per batterij 2 a 3 lichte karretjes, die de veldzakken kunnen dragen bij getrokken vervoer en die, als moet worden opgeladen, elk op 2 draagdieren kunnen worden vervoerd. Nagegaan wordt nu in hoeverre dit bij het bestaande materiëel zonder bezwaar voor de beweeglijkheid en de vlugge bediening kan geschieden. Hoewel dus de batterij en vaak zelfs de sectie, of het enkele stuk. de tactische eenheid en zelfs vaak een zelfstandige eenheid vormen, is vrijwel overal het Afdeelingsverband behouden geble ven. De gedachte, dat als gevolg van de toepassing van het snel- vuurgeschut meer de munitievoorraad, dan het aantal kanonnen, gewicht in den schaal kon leggen is wel deugdelijk tegenover een minderwaardigen tegenstander, maar niet in den oorlog tegen een van artillerie voorzienen vijand. Als regel zal dus ook de bergart. in Afdeelingsverband hebben te strijden en alleen wanneer het terrein, of de gevechtsomstandigheden, het eischen, kan de splitsing plaats hebben in sectiën of in enkele stukken. Dan en ook als het bergkanon gebruikt wordt als infanterie-geschut heeft men te aanvaarden de bezwaren van minder uitwerking, moeilijke ver bindingen, moeilijkheden in de vuurleiding en de leiding van het ondergeschikte personeel. De majoor Rohrbeck geeft ten slotte in zijn Taktik (1919) een becijfering van het benoodigde personeel en dieren bij een door hem als ideaal gedachte organisatie van de bergartillerie. 11

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1922 | | pagina 11