73
J U.S.A. June. In „The test system of instruction" veroordeelt Schr. de
tot nu toe gevolgde methode van opleiding van de soldaten. Goede en
minder goede, allen worden in eenzelfde klasse opgeleid; al is de een
veel bevattelijker dan de andere, hij moet toch dezelfde opleiding mede
maken en dit doodt de ambitie. Hij wenscht een nieuw systeem, waarbij
iedere man afzonderlijk een proef kan afleggen, zoodra hij denkt daartoe
in staat te zijn. „This system contemplates that after a man has demon
strated his proficiency in a test or in a course his drilling in that task
or course shall thereafter be limited to the minimum, and that he shall
be advanced to other instruction". Om den prikkel nog grooter te maken,
moet de uitslag steeds op een tableau in de soldatenkamer worden
aangegeven. Bovendien is het mogelijk als belooning verloven toe te
staan. „I have always believed that a man can be made into an acceptable
soldier in a year and 1 believe that this system of instruction would
produce that result. The ordinary system of instruction would not".
Vanzelf sprekend moet de klasse-indeeling dan ook anders worden geregeld
men moet de menschen van ongeveer dezelfde ontwikkeling in één klasse
plaatsen, Schr. geeft daarna een tableau voor de opleiding. Verder komt
voor een artikel omtrent het anti-luchtvaartgeschut in „The archies and
the Anti-aircraft Service".
The Army Quarterly bevat „Our opponents at the Marne '14", met goede
kaarten, „Notes on fear in war", waarin Schr. de vrees-verschijnselen,
welke in oorlogstijd aan den dag treden beschrijf t en de factoren behandelt,
welke het ontstaan van vrees in de hand werken.
„The Rritish and French doctrines on inf. in attack" vergelijkt de be
palingen in de voorschriften dier beide legers met elkaar. In de Fr. regle
menten wordt aangegeven, dat van de twee elementen „vuur" en „beweging",
de eerste de voornaamste is; terwijl verder de nadruk wordt gelegd op het feit
dat „the inf. cannot fight alone, and that the support of the other arms
is essential". Schr. gaat hiermede niet geheel accoord, want „it is essential
to inspire the inf. wilh self-reliance in their own powers and to make the
men regard the support of the other arms as a boon, not an inevitable
buttress to be waited for". Verder geeft het Fr. voorschrift aan: „fire
power renders impossible every advance even in dispersed formation, if
the ground can be effectively beaten by fire". Is dit niet gevaarlijk vraagt
Schr., zal de inf. hierdoor het zelfvertrouwen niet verliezen? There is
little question that in the late war inf. developed the habit of waiting for
the other arms". Voorts bepaalt het voorschrift: ,,in order to advance
in spite of the enemy, it is necessary to have superiority of (inf.) fire".
Schr. zegt hiervan: „This smacks of the pre-war idea of a
general fire fight from a definite halting place prece
ding a general assaul t". Bij de Fr. moet de „équipe de fusil mitr."
worden beveiligd door die der geweerdragenden„Inf. training" bepaalt,
dat „a Lewis gun section like all other units is responsible for its own
protection". Schr. vindt dat de geweerdragenden teveel ge
bonden worden aan de „équipe de mitr." en datditzal
leiden tot „a lack of manoeuvring power. Surely the French
have undervalued the possibilities of the rifle as demonstrated in'14 in the
hands of well-trained infantry. The quickness of the rifle in enga
ging a target, its handiness and adaptability to fire
from any spot, and its economical use of ammunition,
make it a weapon not to be lightly relegated to a subsi
diary röle". Er wordt dus te veel waarde aan het vuur gehecht; „if
fire alone could win victory, there would be no place in modern armies
for inf.; the auxiliary arms can supply a far more powerful fire. But the
inf. arm can carry its fire to close quarters and supply that tangible hu
man threat which causes the enemy to run. „Het Eng. voorschrift
plaatst dus de beweging meer op den voorgrond. De
frontbreedten door de verschillende eenheden in te nemen worden door
