Oosten, wanneer hem dit nuttig en door de omstandigheden
gewettigd schijnt, belooft nog niet veel voor de toekomst.
(Hoofdzakelijk naar de verslagen der N. Rott. Ct.).
2. OPMERKINGEN OVER DE VOORLOOPIGE GEVECHTS-
HANDLEIDING door F. J. P. S.
Waar dit voorschrift als „voorloopig" gekwalificeerd, het licht
zag, dus gevolgd wordt door eene definitieve uitgave, is het wellicht
niet ongewenscht het aan een bespreking te onderwerpen, welke
minder de daarin neergelegde beginselen, dan wel vorm en vooral
redactie betreft.
Het valt o. i. te betreuren, dat de redactie van de G. H. meer
malen minder duidelijk moet worden geacht, hetgeen o. i. juist
voor dit voorschrift, in het bijzonder ongewenscht is.
Het boekje wordt „handleiding" genoemd, doch is dit n. o. m.
feitelijk niet.
In een handleiding wordt in beknopten vorm verzameld, al het
wetenswaardige, al de leerstof betrekking hebbende op een of
ander vak of eenige wetenschap, in casu dus de taktiek.
Maar dan zou het boekje veel te weinig geven!
0. i. is de bedoeling om duidelijk aan te geven de wil van de
Legerleiding, op welke wijze deze verlangt, dat in beginsel,
het gevecht der verbonden wapens zal worden gevoerd, zooals
trouwens ook de ondertitel van de G. H. doet zien.
Is deze opvatting juist, dan had de benaming „voorschrift" meer
aanbeveling verdiend en zoude die hebben kunnen luiden „VOOR
SCHRIFT VOOR HET GEVECHT DER VERBONDEN WAPENS".
De handleiding punt voor punt volgende, komen wij tot de
volgende opmerkingen:
1. Onder oorlogsdoel wordt wat anders verstaan dan
onder doel van den oorlog!
Zijn er nog andere dan levende strijdkrachten?
Indien men spreekt van in de „eerste plaats" moet ook een
„tweede" plaats volgen.
Aanwending! Waarom wordt evenals in punt 5, op den
voorgrond gesteld verzwakking, of oplossing, van den
vijand, eerst daarna de vernietiging? Voornamelijk beoogt
het gevecht toch de plaatselijke vernietiging van den vijand en is
met verzwakking of oplossing, het doel slechts onvolkomen
bereikt.
Ter publicatie ontv. Juli 1922. Red. l.M.T.
11
