anders zijn dan copieën van onze rottantransportverbanden van de Mooij. De verwezelijking van het tweede doel van den G. D.: het behandelen der zieken en gewonden wordt o. m. het best bereikt door de voortdurende volmaking van de organisatie van den G. D., voortvloeiende uit de volkomen samenwerking tusschen een militair gezag, dat steeds beter wordt ingelicht omtrent de wetenschap pelijke eischen van het oogenblik en een personeel van den G. D., dat zich steeds meer aanpast aan de eischen van den oorlog. Het derde doel: AFVOEREN. Het eerste principe bij het afvoeren moet voor alles zijn: „het belang van den zieke of gewonde" d. w. z. men moet het afvoeren niet zoo zeer beschouwen uit een oogpunt van het transport zelf, dan wel uit dat van de behandeling. Van daar de buitengewone belangrijkheid van de sorteering der zieken en gewonden. Men moet hier onderscheiden tusschen: de volmaakte, theoretische en ideale en de practische, onder moeilijke soms kritieke omstandigheden, de eenig mogelijke. Indien de methodische, langzame, regelmatige sortee ring wenschelijk is, omdat zij uitvoerbaar is door het geringe aantal zieken en gewonden daar, waar zich consulteerende medici of chirurgen bevinden, zoo wordt zij niet toepasselijk, omdat zij gevaarlijk is, wanneer de toevloed van zieken en gewonden zóó groot wordt, dat het technische personeel voor de sorteering dit werk niet afkan: er ontstaat dan in werkelijkheid wanorde en ophooping. Dan is het noodig het aantal middelen voor schifting te verveelvuldigen en de beste oplossing bestaat daarin, dat men vóór de eigenlijke sorteerplaats, schiftingsplaatsen inlascht. Er zijn natuurlijk talrijke oplossingen voor dit probleem mogelijk, welke varieeren naar de omstandigheden van tijd, plaats en personeel. Bij ons zouden de aangewezen plaatsen voor „voorloopige sorteering" de weer in eere te herstellen hulpverbandplaatsen zijn, terwijl de eigenlijke sorteering dient te geschieden op de hoofd- verbandplaats. Deze sorteering behoort tot de taak van de chirurgen-ploeg, die bij elke Hd. V. P. zal moeten worden inge deeld. Bij het Oostenrijksche leger was deze ploeg als volgt samen gesteld en uitgerust: Het personeel bestond uit: 2 chirurgen en 2 operatie-zusters (1 voor het instrumentarium en 1 voor assistentie). De eene chirurg sorteerde alle binnenkomers, verbond ze en zond de gevallen, die dadelijk geopereerd moesten worden naar den tweeden chirurg, die deze operaties onmiddellijk uitvoerde. Dage lijks werden de rollen verwisseld. De beide zusters zorgden voor het in stand houden en gereedmaken van het noodige verband materiaal. De noodige sterilisators waren aanwezig om aan de grootste eischen steeds te kunnen voldoen. Ook het instrumen tarium was zoo volledig mogelijk. Voor het vervoer dienden 5 met 25

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1923 | | pagina 25