anders zijn dan copieën van onze rottantransportverbanden van
de Mooij.
De verwezelijking van het tweede doel van den G. D.: het
behandelen der zieken en gewonden wordt o. m. het best bereikt
door de voortdurende volmaking van de organisatie van den G. D.,
voortvloeiende uit de volkomen samenwerking tusschen een militair
gezag, dat steeds beter wordt ingelicht omtrent de wetenschap
pelijke eischen van het oogenblik en een personeel van den G. D.,
dat zich steeds meer aanpast aan de eischen van den oorlog.
Het derde doel: AFVOEREN. Het eerste principe bij het afvoeren
moet voor alles zijn: „het belang van den zieke of gewonde"
d. w. z. men moet het afvoeren niet zoo zeer beschouwen uit een
oogpunt van het transport zelf, dan wel uit dat van de behandeling.
Van daar de buitengewone belangrijkheid van de sorteering
der zieken en gewonden. Men moet hier onderscheiden
tusschen: de volmaakte, theoretische en ideale en de practische,
onder moeilijke soms kritieke omstandigheden, de eenig
mogelijke. Indien de methodische, langzame, regelmatige sortee
ring wenschelijk is, omdat zij uitvoerbaar is door het geringe
aantal zieken en gewonden daar, waar zich consulteerende medici
of chirurgen bevinden, zoo wordt zij niet toepasselijk, omdat zij
gevaarlijk is, wanneer de toevloed van zieken en gewonden zóó
groot wordt, dat het technische personeel voor de sorteering dit
werk niet afkan: er ontstaat dan in werkelijkheid wanorde en
ophooping. Dan is het noodig het aantal middelen voor schifting
te verveelvuldigen en de beste oplossing bestaat daarin, dat men
vóór de eigenlijke sorteerplaats, schiftingsplaatsen inlascht. Er zijn
natuurlijk talrijke oplossingen voor dit probleem mogelijk, welke
varieeren naar de omstandigheden van tijd, plaats en personeel.
Bij ons zouden de aangewezen plaatsen voor „voorloopige
sorteering" de weer in eere te herstellen hulpverbandplaatsen zijn,
terwijl de eigenlijke sorteering dient te geschieden op de hoofd-
verbandplaats. Deze sorteering behoort tot de taak van de
chirurgen-ploeg, die bij elke Hd. V. P. zal moeten worden inge
deeld.
Bij het Oostenrijksche leger was deze ploeg als volgt samen
gesteld en uitgerust: Het personeel bestond uit: 2 chirurgen en 2
operatie-zusters (1 voor het instrumentarium en 1 voor assistentie).
De eene chirurg sorteerde alle binnenkomers, verbond ze en zond
de gevallen, die dadelijk geopereerd moesten worden naar den
tweeden chirurg, die deze operaties onmiddellijk uitvoerde. Dage
lijks werden de rollen verwisseld. De beide zusters zorgden voor
het in stand houden en gereedmaken van het noodige verband
materiaal. De noodige sterilisators waren aanwezig om aan de
grootste eischen steeds te kunnen voldoen. Ook het instrumen
tarium was zoo volledig mogelijk. Voor het vervoer dienden 5 met
25