geschoven. De hier gelegerde troepen sluiten dan de toegangswe
gen nabij het kantonnement af (kantonnementsbewaking), of
schuiven kleine afdeelingen daartoe verder vooruit. In wezen
is dit dus een beveiliging door V. P. bestaande uit een zwak wakend
en een zeer sterk rustend gedeelte. De verplegingseischen overwe
gen de tactische. In het tweede grensgeval bevinden de troepen zich
reeds in een diepe gevechtsopstelling tegenover den vijand. De
voorste troepen treden dan, zonder daartoe bevelen af te wachten,
als (gevechts-) voorposten op. Hier dus V. P. bestaande uit een
zeer sterk gevechtsklaar gedeelte en een niet- of nauwelijks
aanwezig rustend deel. De verplegingseischen treden geheel terug
voor de tactische.
Tusschen deze beide uitersten bevinden zich een oneindig groot
aantal gevallen, waarin een compromis tusschen de eischen van
tactiek en verpleging gesloten moet worden en waarop het cursief
gedrukte punt 183 uit ons V. V. dus ten volle van toepassing is.
Schema's zijn niet te geven, slechts algemeene beginselen.
De Voorposten-commandant ontvangt van den Alg. Bevelhebber
in het bevel voor de V. P." onder meer mededeeling van de strook,
waarin moet worden stand gehouden (V. P. weerstandsstrook).
Waar een zoo gering mogelijk aantal troepen met den V. P.
dienst belast moet worden en de V. P. commandant dus met de
hem toegewezen krachten dient te woekeren, zoekt hij allereerst
die terreingedeelten uit de V. P. weerstandsstrook, welke onvoor
waardelijk moeten worden vastgehouden en berekent dan, hoeveel
troepen de verdediging van elk dier deelen eischt. In het V. P.
bevel wijst hij nu deze weerstandskernen aan en noemt de onder-
deelen, waaraan de verdediging wordt opgedragen.
Dit laatste schijnt mij juister, dan hetgeen is voorgeschreven in
den tweeden tot en met vijfden regel van ons V. V. punt 197(3).
Voor opname in dergelijke weerstandskernen komen in de eerste
plaats in aanmerking de door de V. P. weerstandsstrook voerende
verkeerswegen, verder punten van waaruit de tegenpartij de te
beschermen troepen gunstig zou kunnen waarnemen, of die, bij
een te verwachten ontwikkeling der eigen krachten, van bijzonder
belang zouden kunnen worden. Het tusschenterrein moet met vuur
kunnen worden afgesloten, indien het open is (sawah's), waarvoor
achterwaarts opgestelde zware mitrailleurs het aangewezen wapen
zijn, of anders' zoonoodig door een zorgvuldig voorbereiden tegen
aanval der V. P. reserve gezuiverd worden. De bezettingssterkte
van een weerstandskern is geheel afhankelijk van de omstandig
heden, doch zal wel zelden minder dan een sectie en meer dan een
compagnie bedragen. Een dergelijke bezetting wordt aangeduid
met den naam V. P. detachement. Zij gedraagt zich als eene afdee-
Iing, die zich gereed maakt een verdedigend gevecht om tijdwinst
te voeren en neemt dus een opstelling in de breedte, zoowel als in
de diepte in.
33
