„achterlijk schutterzullen blijven, indien zij slechts in staat zijn
in geval van nood, als de betere schutters buiten gevecht gesteld
of niet aanwezig zijn, te verhinderen dat de G. M. ongebruikt op
het gevechtsveld staat.
Wil de V. P. D. Comdt bovendien in de ondersteuningsstrook
nog een geheele sectie of brigade gereed houden, om zoonoodig
snel actief te kunnen optreden, wat vooral 's nachts geboden zal
zijn, dan is hij hier natuurlijk vrij in.
De enkele manschappen in de steunpuntjes vormen, tezamen
met deze gesloten eenheid uit de tweede strook, het PIKET.
De overige manschappen werken aan de verbetering van den
weerstandskern, oefenen of rusten. Hen reeds bij voorbaat te
bestempelen als „rustend gedeelte „lijkt mij zeer voorbarig. Ook
ons „V. V. (punt 206(3) ziet dit blijkbaar in, doch vergeet m. i.
de voornaamste taak van de niet op piket of patrouille zijnde
manschappen te noemen, n. 1.: de verbetering van het terrein ter
verhooging van de weerstandskracht van het V. P. D. Niet vergeten
mag worden, dat ook in den bewegingsoorlog de schop een^ even
voornaam wapen is als het geweer.
In het bovenstaande is de houding van een V. P. D. in hoofd
trekken geschetst en menigeen zal waarschijnlijk het woordje
„WACH1" met eenige verwondering gemist hebben. Met opzet
is dit woord door mij vermeden, daar het, hoewel in zijn eigenlijke
beteekenis zeer zuiver, langzamerhand aanleiding gegeven heeft
tot zooveel misverstand, dat ook onze nieuwe voorschriften het,
naar ik hoop, zullen laten vervallen.
Wat is er niet van gedachten gewisseld over de vraag of men
al dan niet wachten vóór de V. P. Dn moet uitschuiven. De tegen
standers hiervan, die wezen op het nadeel, dat aan het moreef der
V. P. D. bezetting zou worden toegebracht door de teruggeslagen
wachten, trokken de wachten daarom tot in den lijn der V. P. l)n
terug. De behoefte aan tijdige alarmeering van het V. P. D., waaruit
de wachten ontstaan waren, toch ook voelende, zonden zij nu
staande patrouilles naar voren. Dit is evenwel slechts een veran-
dering van naam. Steeds zal de noodzakelijkheid blijven bestaan
om afdeelingen vanuit het V. P. D. in 's vijands richting te sturen
en steeds zal een dergelijke afdeeling, als zij uiteengeslagen en
teruggejaagd bij het V. P. D. aankomt, eenige ontsteltenis veroor
zaken. Dit is een nadeel, dat niet te ontgaan is. Wél kan men het
zeer beperken, door de taak der wachten (liever: staande patrouil
les) tot bewakingte bepalen en hen niet te laten uitgroeien tot
kleine V. P. Dn. Vooral aan Duitsche zijde heeft men voor dit laatste
veel neiging.
Het nieuwste Duitsche Gevechts- tevens Velddienstvoor
schrift („Führung und Gefecht der verbundenen Waffen'
1 Sept. 1921) noemt wel in 197 als taak der wachten „ruggesteun
hunner posten" te zijn, doch beveelt de toevoeging van zware
35
