Ad 180 1ste lid. Hieruit zou men zeer wel kunnen lezen,
dat de aan een Groep toegedeelde art. („over de Groepen ver
deel d") tot die Groep gaat behooren, m. a. w. onder de
bevelen v. d. Gr.-comdt komt, vooral als men let op die te pas
gebrachte „onontbeerlijke samenwerking". Dit is echter niet het
geval. Die Inf.-battn blijven onder den Div.-comdt (180 2de lid).
En daar bestaan, dit zij erkend, motieven voor.
Waarom behoeft de beslissende Groep den meesten steun?
Terzake zou men als volgt kunnen redeneeren: Wat is de taak
van Inf.-battn? (punt 100): De Inf.-battn moeten de inf. helpen de
beletselen, die de verdediger tegen die inf. in werking stelt
v. z. v. betreft: inf., inf. wapens en versterkingen-te overwinnen.
Nu wordt de beslissing veelal gezocht daar, waar de verdediger
verondersteld wordt het zwakst te zijn, de beletselen dus het
geringst, de art. steun het minst noodig is (punt 99).
Hoewel o. i. geenszins onjuist, is dus de redactie niet zoo voor de
hand liggend, dat met de gebezigde kortheid kan worden volstaan.
Aangezien de G. H. een handleiding is moet zij voorlichting geven,
opkomende vragen coupeeren; het is geen reglement of voorschrift,
waarin printah's ter strikte opvolging worden gegeven, maar een
handleiding.
Overigens ware het gewenscht geweest het woord beslissende
Groep, wat weer medebrengt het funeste begrip: „vasthoudende"
Groep, te vermijden.
„On s'engage partout et on attaque partout" en alleen de A. B.
heeft de begrippen „beslissende" en „vasthoudende" Groepen in
zijn hoofd, doch vermijde naarstiglijk er tegen de ondergeschikten
over te spreken. Het had daarom, als men persé kort wilde zijn,
aanbeveling verdiend te volstaan met het eerste gedeelte van den
zin.
Te overwegen ware ook om het slotwoord „behoeven" te ver
vangen door „verkrijgen". Intusschen zou het gestelde vanaf: „doch
zal enz." ook kunnen vervallen (zie ook 185 en 186, dat latere
vermeerdering mogelijk maakt).
205