gecamoufleerde battn te ontdekken. Men bemerkte wel de aan
wezigheid van deze doelen, doch kon ze niet opsporen en
vastleggen. Ten slotte is men hierin schitterend geslaagd, door de
richting te bepalen van geluidsgolven, om hieruit de geluidsbron
vast te stellen. (Schallmesztrupps).
a. Lichtpeiltroepen. (Lichtmesztrupps; sections de répérage aux
lueurs; high burst ranging). Het principe van deze methode is
het volgende: Indien een waarnemer een vuurverschijnsel ziet, kan
hij met behulp van een richtpunt de richting van dat vuur
verschijnsel vastleggen. De juiste afstand van de batt. in die
richting kan hij echter in geen honderden meters opgeven.
Zet echter een tweede waarnemer eveneens nu de richting (voor
hem) van datzelfde vuurverschijnsel vast, dan zal het snijpunt van
die twee richtingen de lichtbron zelf aangeven, in casu dan de
vijandelijke batt. Hoe nauwkeuriger die beide richtingen vastgelegd
worden, hoe nauwkeuriger de plaats van het doel bepaald is.
Hieruit volgt dus, dat de nauwkeurigheid van die plaatsbepaling
toeneemt met het aantal waarn.-posten en naarmate de richtings
lijnen elkaar onder stompere hoeken ontmoeten. Immers de fouten
-drie- of-veelhoek wordt dan des te kleiner. Een achterwaarts
gelegen meetcentrale dient nu, om de verschillende waarnemingen
voor een bepaald vuurverschijnsel met elkaar te combineeren. Alle
tezamen werkende posten moeten daarom eenzelfden tijd hebben
en wel dien der centrale.
De waarnemingen geschieden z. m. met een schaarverrekijker,
welke met 0 0 op het richtpunt staat (bergtop, fabr. schoorsteen,
Noordlijn). Wordt een vuurverschijnsel waargenomen, dan wordt
op het midden hiervan gericht (c. q. op het mondingsvuur) de
opgemeten hoek wordt opgegeven aan de centrale, benevens
nauwkeurig de tijd, waarop het vuurverschijnsel zichtbaar was.
De centrale heeft nu een overzicht der waarnemingen en door de
waarnemingen, door de verschillende posten op denzelfden
t ij d gedaan, gecombineerd, uit te zetten op de kaart, wordt
(ongeveer) de plaats van het bewuste vuurverschijnsel bepaald.
De juiste plaats wordt vastgesteld op tactischen grondslag en zoo
eenigszins mogelijk nog gecontroleerd door luchtwaarneming, met
of zonder photografie. Aard- en luchtwaarnemingen controleeren
elkaar en vullen elkaar aan.
Overdag kan, als het m.-vuur niet te zien is, de kijker gericht
worden c. q. op de rook uit de monding, en wel op den kant gelegen
aan de windzijde.
Bij fronten, waar een geringe art. actie heerscht, kan de methode
worden toegepast, waarbij de waarnemingsposten onderling niet
verbonden zijn en dus onafhankelijk van elkaar hun waarnemingen
aan de centrale opgeven. (Einzelschnittverfahren).
Een andere methode (Hauptschnittverfahren), moet toegepast
worden bij een zeer groote art. actie, wanneer dus talrijke battn
250
