moeten berekenen, daar hebben de meesten nog geen besef van.
De buitenbezittingen worden momenteel overstroomd met jonge
onderoffn, sommigen voor enkele jaren gedetacheerd en vaak nog
onvoldoende Maleisch kennende, hetgeen ik niet zoo heel erg vind,
als er bij hen maar de ernstige wil voorzit zich zoo spoedig moge
lijk in te werken.
Maar wat erger is, de jonge offn, die tegenwoordig naar buiten
worden gezonden, krijgen vaak direct een zelfstandig commando
en dat is voor de meesten niet goed. Vroeger moest een jong
officier eerst flink meeloopen met een oudere en als hij dan geschikt
was geworden, werd hij pas losgelaten. Bovendien is er tegen
woordig ook heel weinig gelegenheid voor de jonge offn, die voor
het eerst buiten zijn, om nog wat optesteken (laat ik het maar
eerlijk bekennen, het is bovendien een complimentje aan het adres
der oude garde) van oude geroutineerde brigade-comdtn. Waar
zijn die toch gebleven, die oude ervaren rimboe-loopers van
vroeger? Uitgestorven?
Het waren onderoffn, van wie je ongemerkt een massa leerde,
zonder dat ze als instructeur optraden. Waar vroeger ervaren
rimboe-offn en jonge onderoffn, ervaren rimboe-onderoffn en jonge
luitenants elkaar wederkeerig, over en weer onwillekeurig veel
leerden, is nu die tijd voorbij en moet men tegenwoordig beginnen
in een excursiebivak (dan wel een garnizoen vanwaar patrs worden
uitgezonden) instructie te gaan geven in het optreden tegenover
een eventueelen I. V.
Is de bivak-commandant tevens belast met het bestuur over zijn
patrouille-ressort, dan zal hij daarvoor niet zoo heel veel tijd over
hebben. Een reden te meer, dat men op Java daaraan weer eens
een beetje meer aandacht gaat schenken. Ik zou haast zeggen,
dat een bivak-comdt toch recht heeft op geoefende soldaten! Wat
heeft hij aan menschen, die goed met handgranaten kunnen werpen,
menschen die goed kunnen tirailleeren volgens de nieuwste opvat
tingen, die weten wat ze moeten doen als ze op sluippatr. zijn en
op een mitr. stuiten, maar die niet met een karabijn kunnen schie
ten, die niet weten wat te doen, als de spits van een brigade in
een hinderlaag valt van inlandsche vijanden.
In heel vroegere tijden was ons leger meer een I. V. leger, een
beetje eenzijdig opgeleid. Er werd toen niet zoo heel ernstig
gedacht aan een B. V., ook een fout!
Daarin is nu een groote verandering gekomen, echter m. i. een
t e groote en wordt ons leger nu wel een beetje te veel B. V.-
eenzijdig opgeleid. Ook een fout en een fout, die zich bij een of
anderen opstand bloedig zal kunnen wreken, of denkt men, dat
er geen opstanden meer zullen voorkomen?
Ik hoop het ook van niet, maar evenals ons leger niettegen
staande de Washingtonsche conferentie, die aan vredesoptimisten
de idee aan de hand heeft gedaan om nu de zaak maar geheel op
338