van het feit, dat 75.000 Fr. infanteristen door hunne eigen art.
zijn gedood Bovendien is het verhaal, als zou de inf. vrijwel
onverschillig zijn voor enkele treffers harer eigen art., thans door
tal van schrijvers afdoende tegengesproken. Integendeel blijkt het
moreel der inf. door bijna niets méér geschokt te worden.
Als de gew.-mitr.-groepen de stelling tot voldoenden afstand zijn
genaderd, moeten de gew.-groepen zoo gedekt mogelijk den af
stand, die hen van den vijand scheidt, afleggen, teneinde met een
zoo groot mogelijk aantal bajonetten in het handgemeen de beslis
sing te kunnen zoeken. Zij mogen bij hunne voorwaartsche bewe
ging het vuur der hun dekkende gew.-mitr's zoo min mogelijk
onderscheppen en moeten trachten in de flank der vijandelijke
nesten te komen. De formatie, waarin aan deze verschillende
eischen gewoonlijk het beste voldaan kan worden is de c o 1 o n n e
met éénen, met onbepaalde afstanden tusschen de manschap
pen (zie fig. 8). Is het oogenblik voor den stormaanval gekomen,
dan wordt door links of rechts front te maken de linie ge
vormd.
Dit is dus een der weinige gevechtsmomenten, waarin deze
formatie nog eens opduikt! Daar de gew.-groepen slechts bij uit
zondering behoeven te vuren en wel, indien de vuurdekking der
samenwerkende g.-m. hen begeeft kunnen comdt en manschap
pen thans hun onverdeelde aandacht wijden aan het gedekt en
doelmatig terrein winnen. Kruipen is hierbij slechts voordeelig,
indien daardoor vuur-, dan wel gezichtsdekking kan worden ver
kregen, dus b. v. in een terreinplooi of door ongeveer 1 M. hooge
begroeiingen. In andere gevallen vormt de kruipende man een op
de korte afstanden vrij trefbaar, zich langzaam voortbewegend
doel. Bovendien is het moeilijk tijdens het kruipen orde, verband
en marschrichting te bewaren en is deze voortbeweging voor den
man zeer afmattend. Gewoonlijk zal daarom het voorwaarts gaan
van een gew.-groep beginnen met enkele snelle korte sprongen
der voorste manschappen, welke beweging zich geleidelijk naar
achteren voortplant. Hierdoor vraagt men den vijand als het ware,
zooals een Duitsch schrijver aardig opmerkt: „Laszt du dir das
gefallen?"2). Blijkt de verdediger niet meer in staat tot een krach
tig antwoord, „so verbreitet sich dann der Sturmangriff mit der
Schnelligkeit einer Lawine, verwandelt sich aber sofort wieder in
die Rinnsale eines mühevollen, aber standigen Sichweiter-durch-
arbeitens im Einzelspringen, wenn iin feindlichen Widerstandsstrei-
fen wieder erheblicher Widerstand entgegentritt"3). De gew.-
mitr.-groepen dekken hierbij hunne kameraden, door iedere ople
ving bij den vijand onmiddellijk neer te drukken. Vreest een g.-m.
groep, dat haar vuur door een gew.-groep zal worden onderschept,
Zie: Gén. Percin „Le massacre de notre Inf." Parijs '21.-
2). Balck „Entw. der Taktik im Weltkriege".
3). Pfeiffer „Entwurf", t. a. p. ,punt 488
409
