stoot met vuur te kunnen opvangen. Worden gew.-groepen door
een tegenstoot getroffen, dan gaan zij den vijand zonder aarzelen
met het blanke wapen tegemoet.
De verkenners worden opnieuw vooruitge
worpen en iedere ondercomdt (vanaf de gr.-comdt) dringt de
vijandelijke opstelling in de aanvankelijke aanvalsrichting verder
binnen, zoodra hij meent zijn onderdeel weder in de hand te hebben
en voldoende verband met zijne nevenafdn te hebben verkregen.
Alras zal opnieuw contact met een vijandelijk weerstands-échelon
worden verkregen, waarmede een herhaling van het drama een
aanvang neemt.
Wordt de bezetting van een nest niet vernietigd, of gevangen
genomen, doch tracht deze zich door de vlucht hieraan te onttrek
ken, of wordt een tegenstoot van den vijand teruggeworpen, dan
is het zaak ongeacht richting en verband den w ij k e n d e n
v ij and geen oogenblik los te laten. Door gelijktijdig
met hem een volgend échelon binnen te dringen, wordt niet alleen
het vuur hiervan belemmerd, doch zal ook het moreel der bezetting
ernstig geschokt worden en bestaat de mogelijkheid, dat deze zich
in de vlucht laat medesleepen. Nimmer mag vergeten
worden, dat niet de bezetting van terrein, doch
de vernietiging van den tegenstander het eind
doelvan denstr ij dis.
De taak der vóórcomp. eindigt evenwel met de bezetting van
het, gewoonlijk achter de vijandelijke weerstandszöne gelegen,
door den A. B. aangegeven, aanvalsdoel. De C.-comdt verzamelt
dan de resten zijner comp. en doet deze zich o n m i d d e 1 1 ij k
in het terrein vastzetten op de wijze, zooals in mijn
voorgaand artikel besproken. De geleden verliezen zullen veelal
slechts de opstelling van één échelon mogelijk maken. De verdere
vervolging wordt door andere troepen ingezet.
Werpen wij thans een terugblik op de geheele, als „aanval"
samen te vatten, gevechtshandeling der comp., dan treft ons de
overheerschende rol, die de groep met hare comdt hierbij vervult.
Zoo noemt Ludendorff als een der oorzaken voor de strategische
mislukking van het groote Duitsche voorjaarsoffensief in 1918, het
onvoldoende zelfstandig optreden der groepen 1hoeveel zorg aan
hunne opleiding ook was besteed. Wil onze inf. weder een vol
waardig oorlogsinstrument worden, dan zal nadat de compn zijn
gereorganiseerd en technisch met hunne nieuwe bewapening ver
trouwd geraakt allereerst moeten worden begonnen met een
grondige detail-opleiding der gr.-comdtn, onder daartoe bekwame
officieren 2). Zijn deze comdtn met hunne zware taak vertrouwd
geraakt en is de samenwerking tusschen twee g.-m.-groepen en
Ludendorff „Kriegserinnerungen/'Berlyn 1919, blz. 483.
2). Leidraad hierbij kunnen o.a. geven: „Die Gruppe" door May
Rühle von Lilienstern (Uitg. R. Eisenschmidt, Berlyn N. W. 7) en
411
