aangelegd; de meesten zijn gelijk visschen. Sommige personen
houden van verandering (omgeving, werkzaamheden enz.);
anderen houden ervan, hetzelfde op denzelfden tijd eiken dag aan
weer te verrichten: „the season-ticket holders of life." Eenigen
prefereeren, alléén te arbeiden; anderen moeten omringd zijn door
makkers, die hetzelfde doen als zij-. Ook weer anderen geven er
de voorkeur aan, zoo weinig mogelijk uit te voeren (en bereiken
daarin soms een zekere virtuositeit).
Eenigen zijn eerzuchtig; de meerderheid is het niet. En zoo
bestaan er nog honderden verscheidenheden en tegenstellingen.
„Every temperament is a paramount fact, exceeding and
surpassing reaso n."
Moet de mensch dan maar geheel en absoluut aan zijn geaard
heid toegeven? Zeer zeker niet. Want zulks zou niet alleen moei
lijkheden voor het individu zelf, doch ook voor anderen opleveren.
De geaardheid en neigingen moeten in toom gehouden worden.
„The business of the reasoning faculties is to keep the tempera
ments in order. As a rule the evil possibilities of a temperament
are perceived with some clearness by its possessor and with more
clearness by his friends, and reason has a fair chance of avoiding
desastrous and absolute defeat in the battle with its powerful
adversely."
Het antwoord op de vraag: in hoeverre moet uw geaardheid
worden aan banden gelegd is: „You have got to judge for yourself."
Alles wat dienaangaande met zekerheid kan worden gezegd is:
„De geaardheid kan niet zonder groot nadeel geweld worden
aangedaan, doch ook mag men niet er t e veel aan toegeven."
„Between these two extremes common sense must draw a line.
Vague and difficult advice, You say? Yes! But life itself is vague
and difficult!"
Ziethier de inleiding, eigenlijk tevens het hoofddoel van mijn
betoog. En steeds weer trof het mij, bij het doorlezen van onze
oefenings- en tactische voorschriften, dat daarin met uitzondering
van ons V. V. deel I, met het bovenstaande geen rekening werd
gehouden of liever: de kwestie niet te berde werd gebracht, zooals,
ware het dan ook met een enkel woord, in sommige voorschriften
van andere legers het geval is. Ik doe eenige grepen. Eng. F. S. R.
II hst: „Operation orders and reports in the field": „The method
of attaining an object will be left to the utmost extent
possible to the recipient with due regard to his per
sonal characteristic s."
Het laatste: „due regard to his personal characteristics" houdt
dus zeer nauw verband met het eerste: „utmost extent possible".
Voor den wankelmoedige, of den al te bedachtzame, zal in het
bevel eene zekere quantiteit „pushing power," voor den al te
voortvarende een genoegzame dosis „stopping power," moeten zijn
414
