woordige Havillands tot 5 uur in de lucht kunnen blijven en een gemiddelde snelheid hebben van 125 K. M., zal het wel niet over dreven zijn te noemen, als aangenomen wordt, dat meer moderne toestellen dan de bovengenoemde meer dan 300 K. M. buiten de kust kunnen gaan en dan nog weer terug kunnen keeren. Kort geleden werden o. a. vluchten gedaan in de Sahara van meer dan 1000 K. M. In elk geval zal het dus mogelijk zijn, de transportvloot overdag in de Javazee met onze luchtstrijdkrachten te bereiken. Aangenomen moet natuurlijk worden, dat we steeds op de hoogte harer bewegingen zijn gehouden door de verkenningsorganen der Marine, vooral vliegmachines met radioverbinding. De gevaren, waaraan een transportvloot gedurende haar vaart door de javazee blootstaat, komen dus van twee kanten, uit de lucht, en uit het water, van vliegmachines en van onderzeebooten. Toen in het afgeloopen najaar de vlootmanoeuvres waren geëindigd, stond als conclusie in de courant, dat gebleken was, dat onderzeëers in de heldere Indische zeëen geen effect zouden kunnen sorteeren, omdat zij vanuit de lucht duidelijk waarneembaar en te volgen zijn, zoodat dus het aan te vallen object in staat zal zijn tegenmaatregelen te nemen. Is er ooit onjuister conclusie uit een manoeuvre getrokken? De gevolgtrekking uit die ondervinding, had moeten zijn: dat het succes van onze onderzeebooten afhangt van de mogelijkheid om de vijandelijke vliegmachines te beletten hen te verkennen en dat het derhalve absoluut noodzakelijk is, onze luchtstrijdkrachten zóó te versterken, dat zij die bescher mende taak met afdoende kans van slagen op zich kunnen nemen. De Marine zal dus op een gunstig oogenblik haar machines moeten uitzenden om 1ste de vijandelijke vliegers te verjagen, daardoor de onderzeeërs in de gelegenheid stellende een aanval op de transportvloot te doen en 2de.wat m. i. de belangrijkste taak is zelf de vijandelijke transportvloot aan te vallen. Dat bij een dergelijken gecombineerden aanval de onderzeebooten gevaar zouden loopen, door de bommen of torpedo's der eigen vlieg machines getroffen te worden, lijkt me echter geenszins onmogelijk en 't zal daarom wellicht noodig zijn den onderzeebootaanval op die der vliegmachines te doen volgen. De door de Am. Marine genomen proeven met aanvallen van vliegtuigen op oorlogsschepen hebben begrijpelijkerwijze zeer de aandacht getrokken. Het succes der vliegtuigen was dan ook overweldigend. Nadat eerst met rookbommen het doel zóó in rook gehuld was, dat aangenomen kon worden, dat het afweergeschut geen gevaar meer opleverde, deden de vliegtuigen hun aanval met bommen en vernietigden in korten tijd het tot doel dienende oorlogsschip. Vooral in Ant. en Eng. hebben die proeven een diepen indruk gemaakt en teekenend is het, dat heel kort daarna er talrijke berichten kwamen over zeer aanzienlijke versterking van de Am. en van de Eng. luchtmacht. Des te opvallender was dit 434

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1923 | | pagina 4