zal men dan moeten besluiten tot eene landing op een minder
gunstig punt, waar die landing veiliger kan worden volbracht.
„Krum ist nicht urn".
Het is vermoedelijk in dien zin, dat in de lezing, gehouden in
de Marine-Vereeniging op 30 November '22 door den Majoor van
den Generalen Staf A. T. H. Winter over „Landingsgelegenheden
op Java en Zuid Sumatra" (Marineblad 1212'22) het begrip
„kortste weg in tijd" is ingevoerd, waar de inleider als „vaste
regel" stelt, dat men „de operatiën op eene zoodanige plaats
aanvangt, dat men in den kortsten t ij d zoo volledig mogelijk zijn
doel bereikt". Immers een afgeslagen landing, of eene, die ten
koste van veel verliezen gelukte, kan kwalijk gerekend worden te
zijn geschied op een zoodanig punt, dat men van daaruit zijn doel
in den kortsten tijd bereikt. De landing is het moeilijkste deel der
onderneming. Een expeditie-leger moet zuinig zijn met zijn krach
ten; alles aan den wal te krijgen is de hoofdzaak. Gelukt dat, dan
kan een 1 a n g e weg sneller tot het doel voeren, dan een korte.
In dit verband bevreemdt het, dat de inleider en blijkens het
verslag in het Marineblad zulks zonder verdere tegenspraak dus
vermoedelijk met instemming er aan herinnerde: „hoe velen het
den Japanners in 1904 als een ernstige fout hebben aangere
kend, dat, waar het in zoo kort mogelijken tijd beslissend slaan
van het Russische leger in Manchourye d. w. z. vóór dat dit door
uit Rusland aangevoerde versche troepen aanzienlijk zou zijn
versterkt het eerste en voornaamste doel moest zijn, zij tóch
hun le Leger hebben geland in Korea, waar eene landing op de
Oostkust van het Kwantung-schiereiland zou hebben medegebracht:
een veel kortere operatielijn en een ernstige bedreiging tegen de
spoorlijn Moekden-Port Arthur".
Deze opvatting van den inleider wordt geheel gedekt door de
uitspraak in het bekende werk over den veldoorlog in Manchourye
door de toenmalige luitenants Weynandts en de Ridder, kort na
die operaties geschreven. Bij deze uitspraak werd echter een
belangrijk voorbehoud gemaakt, n. 1. dat latere gegevens het geval
niet anders zouden stellen. Dit nu is inderdaad wèl geschied.
Van de latere uitvoerige beschouwingen kunnen genoemd worden
de serie duidelijke opstellen geteekend v. H. in het I. M. T. van
1918 en v. Freytag Loringhoven: „Die Fiihrung in den neuesten
Kriegen 3". Hieruit kan blijken hoe de boven zoo aangeprezen
landing op het Kwantung-schiereiland een uiterst gevaarlijke onder
neming had kunnen worden door den Iangeren zeeweg, waar Japan
volstrekt niet bij machte was tegen de Russische vloot op te
treden, (aannemende, dat deze actief zou zijn), terwijl uit spionnen
berichten bekend was, dat de Russische opstelling juist gebaseerd
was op landingen in de Golf van Liautung en op het Kwantung-
schiereiland, maar niets gedaan was tegen landingen in Korea
tusschen de Yalumonding en de Elioteilanden.
519