du général Nivelle". Zoo niet, dan zou deze er van afzien de een
heid der operatiën te verzekeren.
De oplossing van het conflict was te danken aan den Min. v.
Oorlog, Lyautey; 12 Mrt vertrok deze met den Min. Pres. Ribot
en met Nivelle naar Londen. Het gevolg van de hier gehouden
besprekingen was, dat vorenbedoelde brief van 6 Mrt werd inge
trokken en dat men kwam tot een minder nauwkeurige interpretatie
van de conventie van Calais dan Nivelle daaraan had gegeven.
Haig zou vrij zijn om diens aanwijzingen niet te volgen, als het
hem voorkwam, dat daardoor zijn leger in gevaar werd gebracht.
Onder die beperkende voorwaarden teekende Haig de volgende
erkenning: „J'accepte la convention ci-dessus, étant toutefois
entendu, que si je suis parfaitement décidé a appliquer l'accord
dans son esprit en dans la lettre, l'armée britannique et son com
mandant en chef seront considérés par le général Nivelle comme
des alliés et non comme des subordonnés, sauf pendant les opéra-
tions particulières qu'il a exposées a la conférence de Calais
In verband met de hooger aangegeven voorwaarde verloor de
laatste clausule der verklaring voor een groot deel hare waarde. En
eenheid van commando was er dus nog niet, alleen samen
werking.
Nadat de door Nivelle beraamde slag was geëindigd zonder het
verwachte succes, kwamen de Br. opperbevelhebber met zijn staf,
Robertson, met den Fr. generalissimus Nivelle en diens chef van
den staf Pétain op 4 Mei te Parijs samen, waar zij een protocol
samenstelden, dat door de beide Regeeringen werd goedgekeurd
en dat inhield, dat „le plan de l'offensive commencée en avril etait
devenu inopérant; la rupture n était plus a envisager In dit
protocol werden de komende operatiën vastgelegd, welke evenals
die aan de Somme in 1916, bestonden in aanvallen met een beperkt
doel. Hiermede was de conventie van Calais vervallen.
Van einde Mei af en in het bijzonder op een intergeallieerde
bijeenkomst op 25 Juli, spant nu Painlevé zich met Ribot in, om
van de Br. Regeering adhaesie aan het beginsel van eenheid van
co te verkrijgen. De algemeene toestand, de onmacht van Rusland,
de tegenstand, welke de Geallieerden bij hunne aanvallen onder
vonden, gaven hem de overtuiging, dat de overwinning vooreerst
nog niet bevochten zou worden. Om den samenhang der legers te
bevorderen, drong hij, op eene bijeenkomst op 6 Aug. '17 met Lloyd
George en Milner. aan op de instelling van een intergeallieerde
Chef van den Gen. Staf, tot welke functie hij Foch wenschte
benoemd te zien. Deze aanwijzing moest zijn benoeming tot Opper
bevelhebber v.an de legers op het Westfront inleiden.
Lloyd George was het met Painlevé eens, maar hij verklaarde,
dat hij alleen in zijn meening stond in geheel Engeland, in de
regeering, in het parlement, in het leger. Men moest geduld hebben
en hem den tijd laten, de opinie te bewerken.
607