du général Nivelle". Zoo niet, dan zou deze er van afzien de een heid der operatiën te verzekeren. De oplossing van het conflict was te danken aan den Min. v. Oorlog, Lyautey; 12 Mrt vertrok deze met den Min. Pres. Ribot en met Nivelle naar Londen. Het gevolg van de hier gehouden besprekingen was, dat vorenbedoelde brief van 6 Mrt werd inge trokken en dat men kwam tot een minder nauwkeurige interpretatie van de conventie van Calais dan Nivelle daaraan had gegeven. Haig zou vrij zijn om diens aanwijzingen niet te volgen, als het hem voorkwam, dat daardoor zijn leger in gevaar werd gebracht. Onder die beperkende voorwaarden teekende Haig de volgende erkenning: „J'accepte la convention ci-dessus, étant toutefois entendu, que si je suis parfaitement décidé a appliquer l'accord dans son esprit en dans la lettre, l'armée britannique et son com mandant en chef seront considérés par le général Nivelle comme des alliés et non comme des subordonnés, sauf pendant les opéra- tions particulières qu'il a exposées a la conférence de Calais In verband met de hooger aangegeven voorwaarde verloor de laatste clausule der verklaring voor een groot deel hare waarde. En eenheid van commando was er dus nog niet, alleen samen werking. Nadat de door Nivelle beraamde slag was geëindigd zonder het verwachte succes, kwamen de Br. opperbevelhebber met zijn staf, Robertson, met den Fr. generalissimus Nivelle en diens chef van den staf Pétain op 4 Mei te Parijs samen, waar zij een protocol samenstelden, dat door de beide Regeeringen werd goedgekeurd en dat inhield, dat „le plan de l'offensive commencée en avril etait devenu inopérant; la rupture n était plus a envisager In dit protocol werden de komende operatiën vastgelegd, welke evenals die aan de Somme in 1916, bestonden in aanvallen met een beperkt doel. Hiermede was de conventie van Calais vervallen. Van einde Mei af en in het bijzonder op een intergeallieerde bijeenkomst op 25 Juli, spant nu Painlevé zich met Ribot in, om van de Br. Regeering adhaesie aan het beginsel van eenheid van co te verkrijgen. De algemeene toestand, de onmacht van Rusland, de tegenstand, welke de Geallieerden bij hunne aanvallen onder vonden, gaven hem de overtuiging, dat de overwinning vooreerst nog niet bevochten zou worden. Om den samenhang der legers te bevorderen, drong hij, op eene bijeenkomst op 6 Aug. '17 met Lloyd George en Milner. aan op de instelling van een intergeallieerde Chef van den Gen. Staf, tot welke functie hij Foch wenschte benoemd te zien. Deze aanwijzing moest zijn benoeming tot Opper bevelhebber v.an de legers op het Westfront inleiden. Lloyd George was het met Painlevé eens, maar hij verklaarde, dat hij alleen in zijn meening stond in geheel Engeland, in de regeering, in het parlement, in het leger. Men moest geduld hebben en hem den tijd laten, de opinie te bewerken. 607

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1923 | | pagina 29