moeten voldoen in de behoefte aan kleeding voor het leger, doch
vanaf 1917 ook in die voor de Marine en voor den dienst van Post
en Telegrafie.
De hoeveelheid laken, welke voor den oorlog door de Intendance
bij de Fransche industrie werd besteld, bedroeg 1.5 millioen
Meter per jaar, hetgeen het 1|25 gedeelte vormde van de Fransche
productie. Die hoeveelheid bedroeg tijdens den grooten oorlog
gemiddeld 2/2 millioen Meter per maand, d. i. dus eene 20 maal
grootere hoeveelheid. Dit quantum had echter door de Fransche
industrie geleverd kunnen worden, indien niet een groot gedeelte
van de spinnerijen en weverijen (ongeveer de helft van het totaal)
in handen van de Duitschers was gevallen, doch in de gegeven
omstandigheden was zulks niet mogelijk en moest men overgaan
tot het nemen van bijzondere maatregelen (n. 1. het monopoliseeren
van de geheele resteerende productie ten behoeve van het leger)
om de groote moeilijkheden te boven te komen. Bovendien kwam
de noodzakelijkheid tot wijziging in vollen oorlogstijd van de
uniformkleur, welke na de eerste veldslagen veel te zichtbaar was
gebleken, de moeilijkheden nog verhoogen. Wel waren reeds vóór
den oorlog proeven tot verandering der kleur genomen, doch het
vraagstuk was nog niet definitief opgelost bij het uitbreken der
vijandelijkheden.
De blauwe kleur werd uitgekozen, doch daarvoor was indigo
kleurstof noodig. Eene beperkte hoeveelheid indigo kon in Holland
en Zwitserland worden aangeschaft, maar deze was slechts toerei
kend voor de behoefte van een jaar. Men toog daarom dadelijk aan
het werk om het procédé te vinden tot fabrikatie van syntetische
indigo, hetgeen vrij spoedig gelukte, want reeds in 1915 werd te
Creil een fabriek voor de vervaardiging van de kleurstof opgericht.
De voor de vervaardiging van de bovenkleeding ontbrekende
hoeveelheden wol werden van elders betrokken, voornamelijk uit
Argentinië, waar de aanschaffingen plaats vonden door tusschen-
komst van commissionairs. De totale hoeveelheid in het buitenland
gekochte wol bedroeg 149.000 ton. Voor de katoenen goederen
en de jute (voor de zakken) werd nagenoeg hetzelfde systeem
gevolgd, als hiervoren voor de lakenfabrikatie is aangegeven.
Zoo men weet, is de bovenkleeding der Fransche troepen ver
vaardigd van laken van eene lichtblauwe kleur (bleu horizon) en
van de koloniale troepen van khaki kleur. Evenwel is een wets
voorstel aangenomen, om aan alle troepen de khaki kleurige
uniform te verstrekken, omdat deze kleur tijdens den oorlog de
beste is gebleken te zijn. De khaki kleur is dan ook door nagenoeg
alle lexers als de uniformkleur aangenomen. De in de magazijnen
voorradige hoeveelheid blauw laken is echter zoo groot, dat het
Voor de andere aanschaffingen, bv. van graan, bevroren vleesch enz.
werden commissiën, waarin een Int. off. zitting had, naar het buiten
land gezonden.
674
