841 A. v. G. zeer in het kort besproken het sedert kort verschenen „Schiet- voorschrift voor de Bereden- en Stellingartillerie No. 321". Typisch is de uitgesproken wensch dat men bij den troep op de krach tigste wijze de hand zal houden aan de toepassing van het voorschrift! Reserve-kapitein J. Withaar geeft een zeer duidelijk overzicht van de „Grondbeginselen der plaatsbepaling van vuurmonden door middel van het geluid", naar aanleiding van en verwijzende naar een artikel in the United States Artillery Journal 1920, en twee werkjes van den kapitein C. P. Brest van Kempen n. 1. „Verklaring van de beginselen en de toepassingen van de plaatsbepaling door middel van het geluid" en „De plaatsbepaling van vijandelijke batterijen door middel van het geluid". Kapitein Sillevis beëindigt zijn artikel: „Tactiek en techniek in de moderne veldbatterij". Daarna vervolgt „Mavors" weer met een artikel van kapitein Froger over „l'Instruction sur l'organisation du terrain a l'usage des troupes de toutes armes (1920)" dat als vervolg op het gelijkluidende in Mavors 1921 blz. 177 moet worden beschouwd. Van „Beschouwingen over den st'kgasstrijd in den Wereldoorlog" geeft dit nummer het derde vervolg. Schrijver verkiest van de ingevoerde gasmaskers het Fransche „Appareil respiratoire spécial A. R S.", en legt den nadruk op de noodzakelijkheid, den troep grondig te oefenen in het gebruik der maskers. Met maskers voor wil hij beoefend zienlezen, kaartlezen, marcheeren, handloopen, schieten, kruipend en schuivend terrein winnen, bajonetvechten enz. Door langzame training moet het voorhouden van het masker gedurende minstens 1 uur worden bereikt. Ook het snel opzetten der maskers is levensquestie! De Engelschen eischen een tijd van 3 seconden daarvoor! Het artikel besluit met een beklemmend lange lijst „die geenszins op volledigheid aanspraak maakt" van allerlei traan- en nieswekkende, blaartrekkende, rookgevende en verstikkende gassen! Bk. 13. OVERZICHT DER BU1TENLANDSCHE TIJDSCHRIFTEN. Revue d'infanterie. September. In dit nummer valt in de eerste plaats op een artikel „Le problème des liaisons et transmissions", waarin de liaison par le bas tusschen de artillerie en de infanterie wordt behandeld, in het bijzonder bij den aanval. Schr. behandelt achtereenvolgens de verschillende middelen waarover de (Fransche) eenheden beschikken naar hun werkelijke waarde. Omtrent de telefoon zegt hij„Algemeen wordt aan genomen, dat bij den aanval de telefoon onbruikbaar is bij onderdeelen kleiner dan het regiment". Hij spreekt er daarom niet verder over. Omtrent de optische verbindingen is hij evenmin optimistisch gestemd. Men vindt in het terrein zoo zelden goede opstellingsplaatsen, die voldoend gedekt liggen tegen zicht en vuur van den vijand. Vuurpijlen kunnen soms goede diensten bewijzen, maar de vijand ziet ze ook en bij vochtig weer heeft men kans op weigeringen Vervolgens bespreekt hij de radiotoestellen der bataljons, die voor verbinding met de artillerie te zwak zijn; hij voor ziet overigens ook van versterking dier toestellen geen oplossing van het vraagstuk der verbinding met de artillerie. Ordonnansen, honden en dui ven zijn hulpmiddelen, maar ze werken het beste bij oefeningen als er geen verliezen worden geleden. Men kan er niet op rekenen en het mag dus niet de basis zijn voor het systeem, volgens den schrijver. Blijft volgens hem alleen de verbinding door middel van vliegtuigen. Deze voldoet, zegt hij, maar men moet het gebruik meer algemeen maken Hij geeft daarna een systeem aan met teekens door middel van lappen. Een belangrijk artikel is ook de beschrijving van een ontmoetingsgevecht in Maart 1918. Opmerkelijk is aan het slot de volgende uitlating van den

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1923 | | pagina 59