841
A. v. G. zeer in het kort besproken het sedert kort verschenen „Schiet-
voorschrift voor de Bereden- en Stellingartillerie No. 321".
Typisch is de uitgesproken wensch dat men bij den troep op de krach
tigste wijze de hand zal houden aan de toepassing van het voorschrift!
Reserve-kapitein J. Withaar geeft een zeer duidelijk overzicht van de
„Grondbeginselen der plaatsbepaling van vuurmonden door middel van het
geluid", naar aanleiding van en verwijzende naar een artikel in the United
States Artillery Journal 1920, en twee werkjes van den kapitein C. P. Brest
van Kempen n. 1. „Verklaring van de beginselen en de toepassingen van
de plaatsbepaling door middel van het geluid" en „De plaatsbepaling van
vijandelijke batterijen door middel van het geluid".
Kapitein Sillevis beëindigt zijn artikel: „Tactiek en techniek in de
moderne veldbatterij".
Daarna vervolgt „Mavors" weer met een artikel van kapitein Froger over
„l'Instruction sur l'organisation du terrain a l'usage des troupes de toutes
armes (1920)" dat als vervolg op het gelijkluidende in Mavors 1921 blz.
177 moet worden beschouwd.
Van „Beschouwingen over den st'kgasstrijd in den Wereldoorlog" geeft
dit nummer het derde vervolg. Schrijver verkiest van de ingevoerde
gasmaskers het Fransche „Appareil respiratoire spécial A. R S.", en legt
den nadruk op de noodzakelijkheid, den troep grondig te oefenen in het
gebruik der maskers. Met maskers voor wil hij beoefend zienlezen,
kaartlezen, marcheeren, handloopen, schieten, kruipend en schuivend terrein
winnen, bajonetvechten enz. Door langzame training moet het voorhouden
van het masker gedurende minstens 1 uur worden bereikt. Ook het snel
opzetten der maskers is levensquestie! De Engelschen eischen een tijd
van 3 seconden daarvoor! Het artikel besluit met een beklemmend lange
lijst „die geenszins op volledigheid aanspraak maakt" van allerlei traan-
en nieswekkende, blaartrekkende, rookgevende en verstikkende gassen!
Bk.
13. OVERZICHT DER BU1TENLANDSCHE TIJDSCHRIFTEN.
Revue d'infanterie. September. In dit nummer valt in de eerste plaats
op een artikel „Le problème des liaisons et transmissions", waarin de
liaison par le bas tusschen de artillerie en de infanterie wordt behandeld,
in het bijzonder bij den aanval. Schr. behandelt achtereenvolgens de
verschillende middelen waarover de (Fransche) eenheden beschikken naar
hun werkelijke waarde. Omtrent de telefoon zegt hij„Algemeen wordt aan
genomen, dat bij den aanval de telefoon onbruikbaar is bij onderdeelen
kleiner dan het regiment". Hij spreekt er daarom niet verder over. Omtrent
de optische verbindingen is hij evenmin optimistisch gestemd. Men vindt
in het terrein zoo zelden goede opstellingsplaatsen, die voldoend gedekt
liggen tegen zicht en vuur van den vijand. Vuurpijlen kunnen soms goede
diensten bewijzen, maar de vijand ziet ze ook en bij vochtig weer heeft
men kans op weigeringen Vervolgens bespreekt hij de radiotoestellen
der bataljons, die voor verbinding met de artillerie te zwak zijn; hij voor
ziet overigens ook van versterking dier toestellen geen oplossing van het
vraagstuk der verbinding met de artillerie. Ordonnansen, honden en dui
ven zijn hulpmiddelen, maar ze werken het beste bij oefeningen als er
geen verliezen worden geleden. Men kan er niet op rekenen en het mag
dus niet de basis zijn voor het systeem, volgens den schrijver. Blijft
volgens hem alleen de verbinding door middel van vliegtuigen. Deze
voldoet, zegt hij, maar men moet het gebruik meer algemeen maken
Hij geeft daarna een systeem aan met teekens door middel van lappen.
Een belangrijk artikel is ook de beschrijving van een ontmoetingsgevecht
in Maart 1918. Opmerkelijk is aan het slot de volgende uitlating van den