Vandaar dat die oefeningen zoo dikwijls worden miskend, ook omdat zij de deelnemers in geen enkel opzicht houvast geven; ja minder nog hen tot de overtuiging brengen, dat tactiek een vage wetenschap is, want dat een beslissing die vandaag wordt goed gekeurd, morgen onder gelijke omstandigheden genomen, wordt gewraakt. En het is maar al te waar hoe dikwijls in dit opzicht bij de T. o|d K. wordt gezondigd. Wie dergelijke oefeningen onder niet deskundige leiding heeft medegemaakt kent maar al te goed de beslissingen van den leider: „Neen, daar kan ik mij niet mee vereenigen; ik zou de omtrekking op den rechtervleugel (wanneer links omtrokken wordt) hebben gedaan", zonder dat er eenige steekhoudende motiveering op volgt. Men gelooft het dan wel, maar tactiek blijft een vage wetenschap. Hoe geheel anders wanneer de leiding in goede handen is en men altijd weer bij alle oefeningen de vaste lijn onderkent. Om de oefeningen behoorlijk te kunnen leiden moet de leider allereerst weten, wat hij met de oefeningen wil bereiken. Wanneer men de verschillende werken over dit onderwerp leest, dan ontwaart men, dat door het houden van tact. oefeningen op de kaart verschillende oogmerken kunnen worden bereikt en dat naar gelang het een of ander doeleinde met die oefeningen wordt nagestreefd, opzet en verloop daarmede rekening moet houden. Vooropgesteld dient te worden, dat de oefeningen eigenlijk een noodhulp zijn, omdat zij de oefeningen in het terrein nooit kunnen vervangen. Aangezien het echter uit vredesoverwegingen niet mogelijk is meermalen oefeningen in grooter verband te houden moeten de T. o|d K. in dat gemis voorzien. Zij geven dus al dadelijk het voordeel, dat aan officieren een hooger commando kan worden gegeven dan in de werkelijkheid, terwijl hun zelfs een commando over een ander wapenonderdeel kan worden toevertrouwd. Von Eijnatten zegt hierover: „Das Kriegsspiel gestattet dem jungen Offizier aus dem beeng- ten Gesichts-Kreise, in welchem er bei den Truppenübungen eingeschnürt ist, herauszutreten und seine Auschauungen auf gröszere Verhaltnisse auszudehnen. Es gew,ahrt ihm die Möglichkeit sich in der Taktik und Führung der Truppen zurecht zu finden und sich in schneller Entschluszfas- sung und Befehlssprache zu iiben. Haufig ist es fiir ihn die einzige Gelegenheid'. Door het volgen der oefeningen worden de deelnemers dus niet alleen tot het bestudeeren van de tact. voorschriften ook der andere wapens genoodzaakt, maar worden zij ook in algemeen tactischen zin gevormd. 2

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1924 | | pagina 2