sneneJSnordaenVOe'eUnioodög!°k S"elSt Werke"de afv,oe»ngsmiddei,
berichf aanReV"e Maritime" °ctobcr 1923 troffen we het volgende korte
intanteriegèschuTen h6t ""'«pp.-1 van de visstukken:
143
nvpf0|!ptleeSt in h6 Times van 7 September: De meeningen zijn verdeeld
het Sl!c9es der proeven met bommenwerpen tegen de New-Yersev
fenperenplr\frnia'-g- bij kaap Hatteras door den vliegdienst van hit
van 500 K fi|aHiPrah" g0VaiHn Jan.een ho°gte van 915 M. met 12 bommen
al k v Hierbll werd de Virginia getroffen en zonk. Twee aanvallen
K P h^aaT S— Van e,e4n h00gte van 30U M' met bommen van 270
K. G. hadden weinig resultaat en dit schip werd eerst 6 uur na den eersten
v„Y,^8k3S,'M^?l,^aCh, d0<" ee" b0™ 136 K'°' <=»orpe™™ e'S
In hetzelfde tijdschrift wordt de aandacht gevestigd op het geweldige
fn "aln Japan.01? zijn luchtvloot te versterken, zoodat daar op dat gebied
tand* 1 fl I"eer bef®lkt dai1 in andere landen in 10 jaar. In 16 velschil
lende plaatsen zijn thans aerodromes aanwezig, gedeeltelijk in militair
gedeeltelijk in particulier beheer. Fabrieken voor vliegtuigen bestaan te
K0be' Akabane' Ota en Marunouchi.
The Coast Artillery Journal October 1923 geeft een critische beschouwing
°Veri^0A operatiën van het Engelsche en de 3e, 4e en 5e Fransche legers
Poa A nf C t0t 15 September 1914; verder „Air Service operations in
Coast Artillery Service Practice'' waarin goed geslaagde Droeven worden
verme d betreffende het vuren van kustartillerie met vliegtuigwaarneming
Artilleristische Monatshefte September 1923. Generaal Rohne vervolgt ziin
bijdrage: „Zum Studium der Geschütze der Zukunft".
,Ter ?an.Y"lli-ng uvan het reeds vermelde van het toekomstgeschut voor
lerie De hiertle' b<fhandeIt hlJ nu het ideaa' type voor de rijdende artil-
"tnrPe beste, 0Pl0SS'ng van het vraagstuk komt hem voor te zijn het
^khoden van de" vuurmond der veldartillerie met behoud van hetzelfde
e" Pr0Jectl®'gewicht- Bovendien zoekt hij vermindering van het
tal nlf0W1C Va" aangespannen stuk door vermindering van het aan
tal patronen in den voorwagen. ueiaan
Wat betreft de affuitconstructie voor het veldkanon wijst Rohne nog od
de wenschelijkheid van het mogelijk maken van groote eievatien en^van
aan Z1J dellng?che draaiïngshoek der bovenaffuit. Hij herinnert er
en dat de foenJ^" Ame"ka het t7pe Deport-spreidaffuit niet voldeed
het h- t Repassing van deze constructie het ballistisch vermogen van
het schietgestel in het algemeen met 20% vermindert. ermoSen van
In verband met een toekomstige indeeling van houwitsers bii onze
Imhsche artillerie is het laatste gedeelte vanRohne's beschouwingen voor
ons van actueel belang. In de eerste plaats betwijfelt hij of er "last een
ve dkanon van zoo groot mogelijk ballistisch vermogen en voorzien van
fni"1 deelladingen nog plaats is voor een lichten houwitser wanneer
de artiHene buiten divisieverband in het bezit is van voornamelij'k (zware)
veldhouwitsers. Waar men deze vraag bevestigend denkt te moeten beant-
r0rdh? u J"1- tot het volSende project voor den lichten veldhouwitser-
gewicht van het in stelling staande stuk 1250 K. G. (als bij het veldkanon)'
projectieigewicht ie K.G., V0 410 M, kaliber 11 c M„ tangte vuurmond
16 kalibers hoofdprojectielsoortgranaat met 2.5 K. G. springlading De
dlr u? voorzien zijn van een onafhankelijke richting (d. i het leven
van h? g onafhankelijk van de voor het laden noodige beweging
Hii wd ^T°hnd' te verwarren dus met onafhankelijke richtlijn)
Hij wil bij de houwitserbatterijen 40 G. K. tegen 60 G. in den munitie-
Ipeïri opnemen, terwijl bij de kanonbatterijen deze verhouding omge
keerd zou moeten zijn. Rohne is een voorstander van gemengde afdeelingen
d.w.z. ,n een afdeeling houwitser-en kanonbatterijen naaft elkaar
