licht kaliber'): 3,7 cM. machine-kanonnen; 3,7 Sockel Flak; 3,7
cM. revolver-kanonnen;
middelbaar kaliber'): 1. K, Flak (lichte Flak op Kraftwagen)
van 7,62 en 7,7 cM.; aangespannen S. Flak en aangespannen op
radaffuit 7,62 en 7,/, Flak met vaste standplaats op wagens en op
spoorwagens;
zware kalibers'): 8,0; 8,8 en 10,5 cM. op auto's met tractor
Verder met vaste standplaats: Marine Flak, spoorweg Flak en 9
cM. Flak.
Aan het einde van den oorlog telde men meer dan 2000 vuur
monden die als luchtafweergeschut dienst deden.
Aan geallieerde zijde heeft men eveneens allerlei soorten vuur
monden voor dit doel gebruikt, doch in hoofdzaak 3,7 7 5 en
10,5 cM.
Thans zoekt men in Engeland de oplossing met kalibers van 10,5
onm^i C^' me^ ër0.°*e vuursnelheid en een plafond van minstens
8000 M. Aanvankelijk was men met een plafond van 3 a 4000 M
tevreden.
In Amerika beproeft men tegenwoordig:
T,J^non, 4: 4,7 inch (12>ï cM0 met een 45 pound shell (27
Ku.), plafond ongeveer 14000 Al; horizontale baan 25 KM;
50 kaliber machine gun horizontale baan 9000 M.; plafond 4000
M., 500 schoten per min., tracer ammunitie zichtbaar tot 2200 M-
3,7 cM. kanon plafond 7000 M.; 100—120 schoten per min'
Hierbij wordt een zeer gevoelige schokbuis gebruikt, die bij het
treffen van een parachute reeds tot werking komt.
De groote moeilijkheden bij het schieten en de geringe uit
komsten maakten reeds tijdens den oorlog, dat men trachtte de
richtmiddelen te verbeteren, afstandsmeters van groote nauwkeurig
heid zocht, instrumenten uitdacht, die op het gehoor afstand
hoogte en richting van het doel gaven enz. Verder zocht men de
vluchttijden der projectielen te verminderen door grootere aan-
vangssnelheid, de kalibers werden verzwaard, het'plafond ver
hoogd, de buizen verbeterd enz.
De groote onzekerheid omtrent de bewegingen van het vlieg
tuig tijdens de vlucht van het projectiel maakt, dat bij de meest
volmaakte richtmiddelen de trefkans toch nog gerino- blijft. Een
verplaatsing van het vliegtuig over ongeveer 1000 M. in alle rich
tingen is mogelijk tijdens den vluchttijd van het projectiel.
Spoedig genoeg ontdekte men, dat het alleen mogelijk was een
ruimte onveilig te maken door snel schieten met een groot aantal
vuurmonden. Aanvankelijk werden de stukken elk afzonderlijk
opgesteld met tusschenruimten van 5 a 10 K. M. en dacht men een
onafgebroken afsluiting te verkrijgen. De geringe trefkans nood-
zaakte om heil te zoeken in massagebruik. De Franschen schreven
Licht, middelbaar en zwaar als luchtafweergeschut.
