Van Je in den afgeloopen oorlog neergeschoten toestellen komt meer dan op rekening van het vliegtuig en van het restcerend aantal het grootste deel op rekening van het mitrailleurvuur Aan Fransche zijde wordt door de Artillerie opgegeven- vóór 1917 neergeschoten 60 toestellen of 1 per 10000 schoten in 1917 neergeschoten 120 toestellen of 1 per 5000 schoten in 1918 neergeschoten 220 toestellen of 1 per 3300 schoten Dat zou dus in totaal 400 toestellen zijn door de Fransche Artillerie alleen neergeschoten. Elders vindt men dat aan beide zijden in totaal door art. en mitr.-vuur 400 toestellen omlaag wer den gebracht. Een artikel in de Revue militaire Suisse van 5 Mei 1923 zegt dat eind 1918 de batteries anti-aériennes 7700 schoten noodig hadden om eén vliegtuig te treffen, wat nog niet zeggen wil dat het werd neergeschoten. De moreele uitwerking op het vliegend personeel is echter zeer groot geweest; blijkbaar is het zeer zenuwschokkend de projec tielen van het afweergeschut rondom zich te zien springen Men maakte never een luchtgevecht mee, dan dat men langen tijd onder vuur werd genomen door het afweergeschut. Daardoor had dat geschut een beschermende werking, mits men zooveel vuurmonden tegelijk kon inzetten, dat van een massavuur sprake was In de reeds aangestipte sporadische berichten over de Ameri- kaansche schietoefeningen vindt men o. a. in Juli 1923 een typisch Amerikaansch bericht in de tijdschriften: „In den wedloop tusschen het vliegtuig en het luchtafweergeschut heeft het laatste zijn eerste belangrijke punt gescoord. In een juist gehouden proef te Fortress Monroe werd een bewegend doel op 2000 voet (ongeveer 650 MA aan stukken geschoten met 3-inch kanonnen (7,5 cM)" Het bericht vermeldt niet het aantal schoten, noch nadere bijzonder heden. In November 1923 werden wederom resultaten behaald die men goed genoeg vond om de wereld ervan kond te doen. Met een geheele nacht schieten met anti-aircraft guns werden 3 bewegende schijven i) van 5000 voet (ongeveer 1600 M.) neergeschoten.ÖGeen vermelding van aantal schoten en kaliber. Indien de resultaten op. den vasten wal zoo gering zijn, behoeft men met te vragen hoi het zal zijn van af schepen, waar van een massa-gebruik nooit sprake kan zijn, terwijl het toch reeds lastige richten nog verzwaard wordt door het bewegen van het schip en bovendien de vliegtuigen het uitzicht geheel kunnen beletten met rookbommen. In den afweerdienst moeten afweermitrailleurs, -geschut en vlieg tuigen elkaar aanvullen. De mitrailleurs hebben tot taak de vijande lijke machines tot hoogstens 1000 M. onder vuur te nemen. De vliegtuigen behoeven ruimte voor manoeuvreeren tijdens het ge- Deze schijven worden gesleept door vliegtuigen en missen dus de groote bewegelijkheid, welke voor het vliegtuig juist het groote voordeel is. d7b

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1924 | | pagina 30