Verderop in het rapport wordt er op gewezen, dat bij het
passeeren van de vele „dilapidated and heart-breaking bridges
and culverts in which this country (Amerika............ en indie
dan?) abounds" tractor-artillery ver in het nadeel is bij bereden
artillerie, daar de tractor ten allen tijde met zijn groot gewicht,
dat altijd meer zal zijn dan dat van een (desnoods uit elkaar
genomen) stuk geschut, in zijn geheel op de brug komt te rusten
„regardless of what may be its weight pressure per square inch
of track".
Dikwijls wordt betoogd, dat te velde de zorg voor motortractie-
onderhoud minder groot is dan die voor onderhoud van paarden-
materiaal. De Board wil dit niet tegenspreken maar wijst er op,
dat bij mogelijk noodzakelijk minder goed onderhoud een motor
het veel eerder aflegt dan het paard.
Ten slotte zegt de Board nog in haar rapport:
The motor is nothing but a mass of metal without life, which
does nothing unless fed. The horse for a time will work without
food; he has a life to give; and like the soldier, he gives it when
called on to do so".
In het bovenstaande is naar onze meening voldoende stof aan
wezig om de conclusie te trekken, dat nog langen tijd ook voor
onze Indische divisie-artillerie paardentractie als onmisbaar moet
worden beschouwd en dat ook reeds een gedeeltelijk vei vangen
der bereden artillerie door motorartillerie weliswaar als een
onafwendbare noodzakelijkheid maar daarom niet minder als een
te betreuren feit moet worden beschouwd,
Wat betreft de eindconclusiën van het bovenaangehaalde rapport
der Field Artillery Board betreffende de beproefde „self-propelled
mounts" willen wij tenslotte vermelden, dat deze als volgt werden
gestipuleerd:
,So far as divisional guns and howitzers are concerned there is
no reason to even consider self-propelled mounts as substitutes
for horse-drawn artillery or tractor-drawn artillery.
In view of the promise given by light tractors as emergency
prime powers for one-axle loads, such a substitution would be
an act of folly likely to involve serious, if not fatal consequences".
De Board adviseert om geen verdere proeven met „self-propelled
mounts" te houden voorzoover het betreft divisie-artillerie en is
van oordeel, dat misschien in de toekomst deze motoraffuiten
bruikbaar zullen blijken voor luchtafweer- en antitankgeschut van
licht kaliber.
181
