door Honigberg kwamen oprukken. Thans was het tijd het
lste Res. Korps in beweging te stellen, wilde hij niet de kans
loopen, de 187e Div. geslagen te zien, voordat genoemd korps
gereed was in te grijpen. Aan Generaal von Morgen werd nu
bevel gezonden met de 89e Div. van Marienburg over Brenndorf
aan te grijpen en de over Köpecz naar het Z. reeds afgemar
cheerde 71e Div. naar Arapatak aan te trekken.
Doordat de marschweg niet tijdig verkend was, ondervond
de 89e Div. veel vertraging door afgebroken bruggen. Evenzoo
gelukte het de Roemenen door zwakke afdeelingen haar meer
malen tot ontwikkelingen op vrij groote schaal te brengen en
daardoor weer tijd te winnen. Daarbij kwam de vermoeienis der
voorgaande dagen, die zich nog liet gevoelen de divisie bestond
uit oude landweerplichtigen uit Berlijn en omgeving, voor wie
het voortdurend op en af van het bergland van Zevenburgen,
gevoegd bij onvoldoende nachtrust en verpleging, een dubbel
zware inspanning was.
Eerst bij het invallen der duisternis was de divisie Brenndorf
voorbij. De toestand der troepen verbood, haar des nachts nog
verder te laten oprukken. Van den voorgenomen omvattenden
aanval, welke de Roemenen moest vernietigen, kwam dus op
dezen dag niets
Het langzame oprukken der 89ste Div. had ten gevolge, dat
de 187e langen tijd alleen den aanval der Roemenen had tegen
te gaan. In het algemeen kon zij dien aanval afslaan, doch op
enkele plaatsen moesten de Duitschers over korten afstand terug.
Een tegenaanval der Roemenen op den rechtervleugel der
187e Div. richting Mehkertek werd teruggeworpen door het in
Kroonstadt doorgedrongen regiment van die divisie, dat daaruit
op initiatief van den Reg. Cdt. uitbrak, toen de voorste afdee
lingen van de 51ste Honved-Div. de stad binnendrongen.
Bij Petersberg schijnen de Roemenen niettegenstaande hun
overmacht door een paniek bevangen te zijn geweest. Daaraan
toch moet het worden toegeschreven, dat zij, nadat hun aanval
was afgeslagen, en hoewel zij de Duitschers beletten door te
dringen, een vrij groot aantal stukken (20) geschut in het veld
lieten staan. De oorzaak er van zal moeten worden gezocht in
de groote verliezen, welke zij leden, en welke weer het gevolg
waren van minder goede gevechtsleiding.
De groote overmacht, die de Roemenen tegenover den linker
vleugel der 187e Div. bezaten, benutten zij niet om dien
vleugel door een omvattenden aanval in te drukken en te ver
nietigen. Zij waren er alleen op bedacht innige aansluiting te
zoeken met de meer Z. staande deelen van het 2e Roemeensche
Leger, waardoor een langer front werd verkregen, maar waardoor
de aanvallen ook steeds alleen op het front der door de Duit
schers ingenomen stelling plaats hadden. Verscheidene aanvallen
werden gedaan en afgeslagen, totdat de troepen niet meer vooruit
232
