Reeds uit 1. Vechtwijzen spreekt een veel hoogere schatting der
in het hoofdwapen zetelende krachten en mogelijkheden, dan wij
die in het Fr. voorschrift aantreffen. Dit komt scherp uit,,
indien wij onder elkaar stellen: „Beruht somit der Erfolg des;
Kampfes auf dem Zusammenwirken aller Waffen, so darf doch die
Inf. sich nicht den Angriffsgeist durch dngstliches Warten ciuf die
Hilfe der Schwesterwaffen lahmen lassen. Ueberlegene Ausbildung,
Mut, List und Verschlagenheit helfen auch da, wo die Unterstiitzung
der andere Waffen fehlt" (p. 41).
„L'expérience de la guerre a nettement prouvé que^ pour
réaliser cette mission, l'inf. ne pouvait combattre seule et que l'appu't
des autres armes lui était indispensable. (R. d'I." I blz. 1). Slechts
tegen een vijand welke evenmin art. heeft of d'ie moreel dan wel
materieel ver in de minderheid is, kan de inf. zonder den steun van
het zware wapen, volgens het Fr. regl., met kans op succes aan
vallen. In alle andere gevallen mag van haar dan slechts het opne
men van het contact en het zich vastklemmen aan reeds bezet
terrein worden geëischt ,,Rd'I". p. 314).
Het Eng. gev.- tevens velddienstvoorschrift („Field Service
Regulationszegt (II blz. 21): „Inf. depends on art., machine-
guns and in certain cases on tanks to enable it to close with the
ennemy"; het inf. voorschrift daarentegen nadert meer het D.
standpunt, met de woorden: „Inf. must always be prepared to rely-
on its own fire to help it forward". „Inf. Training" II blz. 19).
Moed en list, beheersching van den stof door den geest, van het
materieel door den mensch, dit is de leidende gedachte welke uit
het geheele D. voorschrift spreekt en het voor ons, die evenmin op
een overmachtig, den vijand verpletterend materieel zullen kunnen
rekenen, zoo uiterst belangrijk maakt.
De aanval (p. 42), schrijft als uiting van een overheerschenden
wil en krachtige aanvoering den tegenstander zijne handelingen
voor en verzekert de eigen vrije beslissing. Overmacht in getal is
hierbij geen vereischte. Wilskracht, persoonlijk voorgaan der aan
voerders en verrassing zullen ook een in getal zwakkeren troep, zelfs
in het handgemeen, tot de overwinning voeren. Is de tegenstander
tot wijken gebracht (p. *3), dan gaat alles, zonder acht te geven
op vermoeidheid, en zonder op bevelen te wachten tot een onaf
gebroken vervolging over. Dit is weder geheel in strijd met de
meer methodische Fr. opvatting, welke voorschrijft (R. dl. p.
103 105), na een behaald succes halt te houden en de vervolging-
aanvankelijk slechts door „patrouilles de contact", welke zich ge
dragen als een voorhoede, te doen opnemen. Ook ons „G. V. I."
huldigt in p. 44 een voorzichtiger, eenigszins tusschen de D. en
Fr. opvattingen instaand, gezichtspunt, vrijwel overeenkomend met
dat van het Eng. Inf. Training" (II p. 10), n. 1. halt houden en
de reserves tot de vervolging aanzetten, terwijl onze „G. H."
voorschrijft (p. 108), in de eerste plaats met vuur te vervolgen.
38 B