Daarom is het voor het bestudeeren der methode goed, een
overzicht te geven van de geschiedenis dier school.
De rijschool te Pinerolo werd bij Koninklijk Besluit van 15
Nov. 1823 opgericht; de officieren van alle wapens van het toen
malige Piemontesische leger zouden er rijonderricht ontvangen.
De eerste hoofdinstructeur der school was een Duitsoher, Otto
Wagner, uit Mecklenburg. Zijn systeem was het toen overheer-
schende, ontstaan uit de vroegere denkbeelden over het gebruik
der cavalerie en den langen diensttijd.
De gesloten formaties bij manoeuvreeren en bij den aanval
maakten het doorgereden en het door intensieve nranegedressuur
afgerichte paard noodzakelijk.
In 1865 werd luit.-kolonel Lanzavecchia di Buri tot comman
dant der school benoemd.
Deze maakte met ritmeester Baralis een studiereis naar
Weenen, Berlijn, Hannover en Saumur en bracht van daar vele
waardevolle ideeën mede terug, die hij met goed gevolg onder het
instructeurskader der school en in de regimenten verbreidde.
Hij was het ook, die den eersten stoot gaf tot het campagne
rijden en de meening bestreed, dat de rijkunst alleen door de
manege zou kunnen bloeien.
Generaal Lanzavecchia di Buri vond een toegewijden mede
werker in den commandator Cesaro Paderni, een gewezen Oosten-
rijksch officier, die na den oorlog van 1866 in Piemontesischen
dienst was overgegaan, Paderni kan met recht de stootgever van
het Italiaansche campagne-rijden genoemd worden.
Hij heeft metterdaad getoond, tot welke verrichtingen een paard
in staat is wat betreft het nemen van natuurlijke hindernissen. Hij
was het, die de afgangen van het kasteel Mombrone en die bij
Baldisera „nam", alsook de dammen der Chisone.
Hij had een heftig tegenstander in ritmeester Baralis, die uit
muntte als manegeruiter.
Het is wel merkwaardig, dat Paderni, ondanks al zijne dolle
huzarenstukjes in het terrein, nog den leeftijd van 92 jaar bereikt
heeft en heden nog in volle gezondheid en in het bezit van zijn
volle geestvermogens als gast van de rijschool te Pinerolo leeft,
terwijl ritmeester Baralis door een val van zijn paard in 1885 een
vroegen dood vond.
De oorlog van 1870|71 en de verrichtingen van de Pruisische
cavalerie in dezen veldtocht maakten grooten indruk op de
Italiaansche cavalerie zoowel uit rijkunstig als uit tactisch oog
punt. Opnieuw traden twee stroomingen in de Italiaansche cava
lerie op. De eene wilde voor alles in een cavalerist den ruiter
zien, en de andere wilde hem vooral militair scholen, opdat hij,
wanneer hij alleen voor een beslissing zou komen te staan, met
juist tactisch inzicht zou weten te handelen.
423
